Manava gittim bir kilo kadar biber almaya..
Manav Amca yaşlıca biriydi çokda iyi birine benziyordu.
’’Manav Amca; Biber kaça’’ dedim.
Bana gülümseyerek ’’1 lira’’ dedi.
Acımı diye sordum kendisine.
O gülümseyen yüzü gülen gözleri doldu biranda ve bana bakarak ’’ Aşk gibi’’ dedi.
Aslında anlamıştım az çok yinede sormak istedim. ’’Nasıl yani biber nasıl aşk gibi olur’’ dedim. Manav Amca: ’’ Gelirsin manava biber almak istersin onun acı olduğunu bile bile yinede alırsın. Sonra tatmak istersin ağzın dilin yanacak bildiğin halde yine yemek istersin ve sonra acısından kıvranırsın.
En güzelide yüzünde gülümseme gözlerinde yaş bırakmasıdır.
Çünkü onun acısını anımsamak hoşuna gidecektir. En kötüsü ise artık içini yakarak gitmesidir.’’ dedi.
Bende gülümsedim..

(Olay gerçek değildir, kendi hayal ürünümdür..)