Sevdiğim; sensizlikte geçen bu koca günler üstüme yıkılan dağlardan da ağır geliyor
Her acıya her kahra inan katlanır bu beden ama sensizliğe hala alışmış değilim. Susuz kalmış gibiyim denizin ortasında, yolarda yolumu bulamadım sevdiğim. Bu koca günler an an akıp giderken sevdiğim yüreğimden, aklımdan seni sevdiğimi çıkaramazken ben, ve hiçbir zaman benim olmayacaksın sen… Aklımda o yaşanmış anlardan kalıntılarla yarım yamalak tutunmuşum hayata …

İtirafımdır bu benim…
Çekilmeye değmeyen hayatın en güzel yanı sen oldun sevdiğim. Kan kokuşmuş ruhum göçüp gitmek istiyor şimdi ama sevdanı yaşamak içimde gün be gün, sınavdan geçtik ikimizde …
Sen beni sevmiyor olabilirsin , ben seni o ilk gün tadında seviyorum ve seni hala özlüyorum
Umut ediyorum şimdi yarın gün doğumunda bir sesle uyanırım yatağımdan. Elini tenimde hissedip gülüşlerinle merhaba demeyi umut ediyorum

“Her gece düşüyorum kara gözlerinden
Sözlerinde buluyorum sevinci
Yaşamayı sevdanda bulduğum gibi
Yüreğimi de sende buluyorum sevgili “

Sevdiğim ellerime aldığım her resmini öpüp bırakıyorum cam vitrinlere. Senden uzak ama senden tutuklu kalan bir gençliğim var şimdi …

Bu sana itirafımdır …
Seni kıskandım kaybettim. Özgürlüğüne el koyma amacım yoktu ama farkında da değildim kısıtlamalarımdan. Şimdi hangi taşa vursam başımı nafile. Kime ağlasam kime sızlasam boş biliyorum artık. Beni sevmeyen sen varsın birde seni seven ben varım. Uzayıp giden hayat yolunda bir gün tekrar karşılaşacak olan yüreklerimiz sımsıkı sarılıp bir birine ve bir daha ayrılmayacak ama sen eski sen kalır mısın bilmiyorum. Bilmekte istemiyorum sevdiğim…

Hani demiştin ya asla bırakmayacağım diye ben hala nasıl bırakıp gittin onu düşünmekteyim. Susmadım susturamadım yüreğimde sevda isyanını. Ve olmadım , kalamadım sensiz… belki sen yoksun şuan yanı başımda ama yüreğimde senden bir parça var. Her gece düşünüp de ağladığım hayalin var…

Şimdi şiir üstüne şiir yazıyorum ve her kalem vuruşu her kalem darbesi seni nakşediyor kağıt çizgilerine, şimdi ben seni sensiz seviyorum yarını düşünmek bile istemiyorum sevdiğim. Dört duvar arasına kapanıp senin ismini zikrederken dualarımda. Sensizliğe bir son vermesi için yaratana yalvarıyorum her an kabus gibi çöken bu sensizlik ve zifiri karanlığa dönüşen duygularım içimi kemirirken sevdam damla damla üremekte..
Ve damla damala sen olmakta her saat ve her sabiye her şey sen olmakta

….. kafamın bir yerlerinde gelen uğultular unut demekte ama unutamıyorum
Çabalarım boşa giderken sensizliğin korkusu sarmakta yüreğimin sevda kaplı duvarlarını
Bu duvarlar üstüme yıkılmadan korkularım bitmeyecek biliyuorum…

JI TE HEZDIKIM


Mahmut YAŞARER ___ Mavi Ölüm___