hayrettin taylan-

Sana yazılan kitabenin söyleviydim. Ey sevgili sevgilisi!

Her cümlemin yükleminde sen vardın. Noktayla bitiyordun. Oysa ben sana üç noktalar hazırladım ömrümün en taze baharından, yazgımın en silinmez yazısından, tutkumun en tutulası elinden, en sen’den en ben’e doğru.
Suretinde kalan yazılmamış bakışlarım, aşka karışımlarım vardı.
-
Ey sevgili sevgilisi! Bırakıp gitmekti hayatın başlangıcı.Ben o son attığın imzanın noktasını taşıyan aşk karıncasıyım. Dünyanın sonundasın ve seni seven beni sürüklüyor bu aşkımızın karıncası.

-Sıradanlığın bütün ağıtları yolunda söylenir.
Hangi karanlıklar son bulmuşsa orda seni arar gözbebeklerimin ışını.
Hangi gidişlerin dönüşü olmadıysa orada tüner sevgim.
-Aşk böyle bir şeye kadimlerini sunar, yani hayatın kendisidir aşk.

Bekleyişin ümit sancağını taşıyacak ruhumun erki. Erkek düşlerim düşüncelerinin düşmanlarını yenecek sisli göğündeki kayboluşunu.

-Karanlıkta kalan ufkun fecrine dayanacak umudum ve sen olacaksın istenç hülyalarımın aynası.
Görünüyor bir ışık ufukta.
Zayilerini toplayacak ziya...
-İçgüdelerimin çobanlığını yapacak aşk, beni senin sevgi meranda otlatacak.
-Aç ve hisli havaları seven dişi kurtların seni ve sensizliğimi
Parçalamalarını önleyecek özden bekleyiş.
-Aşk,başka kişilikleri sevmez, hep üçüncü tekilde kalır, hep “o “ olmayı sever.
Yarın akacak gözyaşların damla damla yazılmasını sever. Ağlatan sevdanın adıdır aşk bazen. Durağan yüreğin hızıdır, akışı, selleri, y’elleri, açlığı sever.
-Sen içimde aç olan iç çocuğun yavuklususun. Benim tokluğuma yetecek mecalin yok sanırım.
-Düğümlenen hazların, söylenemeyen yaşanırlığın, kendine bulmanın çözümsüz bulmacısıydı aşk. Kare kare seni çözdü çözümsüz dünyam.

Onca dile rağmen, onca içsel haykırışa rağmen yanında susmaktı aşk. Hasretin kadınıydın.Uzak kalışları temizliyordun benden.
-Hoşluğuma damlanan sensiz yaşamların lekesini temizleyen arı bir sevdanın ruhuydun. Aşk sen ile sen’e tümlenir,herkesleşmeye karşı biz olmaya diz çöktürdü.
-Zehirli söylemlerinin panzehiriydi.Çıngıraklı yılanın yalanlarına karşı özden bir süreğendi aşkımız.
-Yalnızlığın en derin çukurundan senli demlerin en yüksek tepesine kaçıştı aşk.Orada sarılmaktı, havasızlığa karşı masum öpücüklerle hayata tutunmaktı.Uçurumlara rağmen, hazın uçuklarına direnerek yan yana şımarmaktı.
-Aşk sen’den ben’e her şeydi.
-Kimsesiz mecralarıma şerhalarını ekleyen gönlü ekilmeye meftun sonrasızlığın berrak suyuydun. Böyle akışım, böyle sende paklanışım ondandı.
• Günahsa olsa bile senden olsun diledim.Çıkamadığım dipsiz kuyuların Yusuf’uydum. Nefessiz ve sensizdim. Su ile sana susmaya yakındım.
-Dua ve sabrın ikileminde seni diledim dilden öte, özden öte, senden öte arayışlara.
-En dipte en olmanı beklemekti aşk.
-Atılan kova beni sana çekmekti, beni sana getirmekti.İşte sicilime yarın senden gitmelere gelmekti oradan çıkmak.
-Aşk hep derin bir kuyuda beklemekti belki. Ben sana kavuşmayı,seni yaşamayı aşk sandım.
-Kavuştuğumuz bütün kavuştaklarda türkülerin beni ağlattı. Sonrası zeyledir sevgili.
Aşk erkek işi değil ,bütün duygular kadınsı, bütün senler kadınsı, erkeğin en kadınsı yönü aşkmış yeni öğrendim.
-Erkeğe ağlatmaya öğreten kavramın kadınsı derinliğinde seni sevdim,seni istedim yüreğimin sonsuzluğuna.İçimde sevgini yemeye hazır ejderhalarını ehilleştirmeye geldim aşkla.
-Severek vahşi duyguların erki olan bu erkeği ehilleştir sevgili. Erkeğin romantik oyunlarında sinsi bir ejderhanın avı olsa da sen korkma.
-Sen yesem de aşk, seni sevsem de aşk.Aşkına karışmışsa hangi vahşi hayvanının adılı da olsam sorun değil.
-Dünyanın en ideal erkeği kadınına aşık erkektir.İçindeki bütün vahşi duygular evcildir, sevgiye adanmıştır. Yakılacak bir odun değildir bu demler.Sevilecek, yaşanacak, unutulmayacak demlere dem katmanın katmanıyım böylece…Yeni yaryüzümüze çıkalım hangi katmanda sensizlik varsa yakalım dünyayı.
-Beni sana ulak eylesin aşk. Senin ömründen onun ömrüne yaptığım yolculuğun kaptanıyım, haydi bindir bütün dünyanı sevmeye, yaşamaya geldim Gülzen