Bizim hayatımızda hep bi şeyler eksikti... Ve bazı şeyler daima ters gitti.. Ben unutulmaz bir aşk dilemiştim.. Sen mevsimlik olsun istemişsin..
Ayrılık..! Bizi zamansız vurdu... Alışmaktan başka çare var mı?.. Unutmak deme bana... Böyle seven insan unutamaz.. Sadece alışır.. Onsuz olmaya, onsuz nefes almaya alışır.. Eskiden senin her saniyeni bilirken şimdi nerede olduğunu bile bilmemek biraz canımı acıtıyor doğrusu.. Ama buna da alıştım.. Sonuçta sende benim nerede, ne halde olduğumu bilmiyosun.. Ve belki beni mutlu sanıyorsun.. Benim Seni Mutlu Sandığım Gibi...
Arasıra, elele gezdiğimiz yola takılıyor gözlerim.. Anılar, seni seviyorum dediğin zamanlar, ve GÖZLERİN geliyor aklıma... Canım yanar gibi oluyor bi ara.. Fakat çabuk geçiyor.. Dedim ya sensiz yaşamaya alıştım...zor da olsa...
6 ay... Kimine göre çabucak gelip geçer, bize göre ise dile kolay.. Verdiğin gülleri hala saklıyorum.. Bi de kolye hediye etmiştin.. Onu da saklıyorum, ancak takmaya cesaret edemiyorum bir türlü... Kimbilir belki eskimesinden korkuyorum.. Belki de boynumdayken beni görmenden... Kimbilir...
Ben senden sonra şunu anladım.. Bir daha Sevemeyeceğimi ve her aşkın bir gün gelipte biteceğini.. Asla sonu yok denilen aşklar sevgiler bile bitiyor.. GIDENLER HEP UNUTUYOR GERIDE KALANLAR ISE ACI ÇEKMEYE MAHKUM OLUYOR...
SMayle...