birzamanlar giden Sen’din,
son zamanlar giden ßir-i daha var
O/Da ßen!
Sen gittin;
ßir ßen yandım..
ßen gittim;
ON/lar yandı!

birzamanlar gelen SEN’din,
son zamanlar bir gelen daha oldu
O/da SANA köpüren ߣn!
Sen geldin;
ßir O sevindi...
ßen geldim;
ON/lar kahroldu :(

mekana alışamadım be BEHLÜL
Ortam fiziğime dar geldi!
ßilirsin!!!
ßalık etliyimdir
ama ŞU-Si ’yi hiç sevmem
ham ve çiğ bozar miğdemi

Belki unutmuşsundur !
et yemek keyif vermez ßana
vejeteryan’ım unuttun mu?
Et kasabının önünden gecmezken...
Ne Et ticaret’lerine ŞAHİT oldum

Neyse BEHLÜL
Sen’gittiğin yere;
Kalıp gibi oturdun ..
ßen Gittiğim yere dar..
Geldiğim yere Büyük geldim!
ama ßen ençok
şimdi KenDime GELDİM!

Tezlerim benim hep suya düştü
Yapmaz dediklerim neler yaptı..
ßu senin eski hayat arkadaşın varya;
Vicdan’sız canavar olmaya AND içti !!

GİDEN GİDER GİTTİĞİ GÜN BİTER
BEN GİDENİ DEĞİL GİDEN BENİ KAYBEDER
BENDEN KAYBETTİĞİM ON/LARA SELAM OLSUN ..!!!

....·٠•ŞiirSeL•٠·....



Gitmeyi kolay sanırlar.

Oysa kalmaktan daha zordur gitmek.

Gidişin sonunda kurda kuşa yem olmak vardır.
...
Artık dönecek bir kapısı olmayacaktır gidenlerin.

Ardında bırakacağı boşluk çoktan doldurulmuştur.

Bilinmezlere dalmayı göze almakla,

ortalıklarda kalmakla baş başadır gidenler.

Kalanların bedduaları eşliğinde yol bulmak,

yeni bir dünya kurmak zorundadırlar.

Ne kadar başarabilirlerse ancak o kadar yaşayacaklardır.

Dönme ihtimali hiç olmadan ..! /ALINTI/