Vakit gelmişti. Sona doğru yaklaştıklarının ikisi de farkındaydı. Kadın da erkek de birbirlerine bakarken aslında o anda geçmişlerine bakıyorlardı. İkisinin gözünde de geçmiş, capcanlı ama bir o kadar da eskiydi şimdi. Tanıştıkları gün geldi akıllarına. İkisi de o kadar farklı görünüyordu ki. Dışarıdan bakan gözler bu tuhaf ikiliyi ancak bir markette, pazarda, bilet sırasında düşleyebilirdi.
Tuhaf bir rastlantı, tuhaf bir birliktelik , tuhaf bir son………..

Kadın o kadar çekingendi ki, söyleyeceği her sözde yargılanma endişesi taşıdığı için samimi olamıyordu bir türlü. Konuşamıyordu bile. Erkek ise bir o kadar girişkendi. Kadının sustuğu anlarda kullandığı zengin kelimeleri bir bir ortaya çıkarıp dile getiriyordu. Sanki kadının aklından geçenleri okuyor, söylüyor ve rehberlik ediyordu. Kadının bu kolayına gelmişti. Erkeğe de zevkli bir uğraş. Kadının huzur veren derin sessizliği, erkeğin hareketli ve yaramaz ruhuna nefes aldırıyordu. Zıtların birlikteliğini yaşıyorlar, tamamlıyorlardı birbirlerini.

Dedim ya tuhaf bir başlangıçtı onların ki……………….

Birbirlerine sevdiklerini bile söyleyememişlerdi. Sevgileri dile gelirse azalmasından korkuyorlardı. Bu nedenle onlar da söyleyemediler işte. Ama her ikisi de bakışlarında, dokunuşlarında, sohbetlerinde, kavga ve neşelerinde sevgilerini konuşturuyordu. Kadın onun yanında kadın, erkek onun yanında erkek oluyordu.
Sona doğru yaklaştıklarında sevgileri azalmış da değildi. Aksine ilk günkü gibiydi. Belki de bu sevgiydi onlara bitirmeyi davet eden. Birlikte olup tüketmek yerine vazgeçmeyi seçmişlerdi. İkisinin de sert olduğu zamanlarda ya kırıyor ya da kırılıyorlardı. Daha fazla zarar görmek istemediler. Birbirlerini anıp yürekler çınladığında tebessümle hatırlamak dururken niye kırgınlıklar akla gelsindi ki?
Kadının koyu sakinliği erkeğe, erkeğin akışkan hali de kadına geçmişti. Farkında olmayarak değiştiriyorlardı birbirlerini. Bu değişim onaylı olmadığı için ruhları debelenmeye başlamıştı. Girdikleri yeni rol ikisini de rahatsız etmişti derinlerde. Bir şeyler yolunda gitmiyordu işte. Eski hallerini arıyorlardı birbirlerinde. Bu ani değişim hoşlarına gitmemişti.

Dedim ya tuhaf bir ilişkiydi onların ki………………….

Yıllarca süren birliktelik onlara çok şey katmıştı. Birlikte çoğalıp zenginleşmişler, çok şey kazanmışlardı. Artık yalnız başına ne yapabileceklerini görme vakti gelmişti. Korkusuzca ama yan yana olmadan yeni başlangıçlara adım atarlarken ikisi de nasıl birisini aradığını ya da aramadığını biliyorlardı . Bu ilişkiden en büyük kazanımları da bu oldu. Veda vakti geldiğinde o kadar güzel sözler etmişlerdi ki birbirlerine , tek bir kötü söz, sitem, yakarış dökülmedi ağızlarından. İkisi de çok iyi biliyordu ki aslolan giderken söylenenlerdi.

Dedim ya tuhaf bir bitişti onların ki…………………………

Peki sonra ne mi oldu?
Bilmiyorum..
Aynı yolda yürüyen bu iki insanın buluşacakları bir nokta olacaktır diye ümit ediyorum.