Annelik öyle yüce bir duygudur ki , alfabedeki tüm harfler bir araya gelse o duyguları anlatamaz , hiçbir kalem bunları tam manası ile yazamaz.Bu yazdığım makale ile artık koca anneliğin bir dirhemini anlatabilirsem ne mutlu bana! Annelik öyle bişeyki yukarda yazdığım gibi ifade etmesi çok zor bir duygu.Ben anne olmadığım için bu yazıyı yazarken kendimle annem arasında empati kurarak bu cümleleri kağıda döküyorum. Hepimiz biliyoruz ki annelik, ağır sorumlulukları beraberinde getiren güç bir meslek. Anne olduğunuz zaman, o güne kadar varlığını bilmediğiniz bazı özellikleriniz de ortaya çıkıyor. Hem de size olumlu katkıları olan özellikler... Minik afacan elbette size sıkıntılı günler geçirtecek. Bazen şaşkına dönüp, ne yapacağınızı bilemeyeceksiniz. Küçük sıkıntılar sizi eskisi kadar etkilemez…Anneler çocuklarını birer güller gibi görürler gülü seven dikenine katlanır.Anne onu hem sever hem döver.Dikeni dediğim afacanın yaptığı minik sorunlar mesela benim kardeşim annem fırını açtığında gidip annemden habersiz fırını kapatır yada bilmeden seviyeseni yükseltir,yada dışarıda futbol oynarken vurduğu top okulun camını indirmiş olabilir ee gülü seviyosan dikenine katlanaksın zaten annelerde bunu ziyadesiyle yapıyor.Annelik duygusu bir şefkat yumağı.Çocuklarını şefkatle yaklaşıyor onu öpüyor kokluyor 10dakka sonra yine öpmek koklamak istiyor çünkü anneleri onları bilemiyeceğimiz anlatamıyacağımız kadar seviyor yakınlık hissediyor sanki canının bir parçası gibi görüyor nasıl vücudumuzda bir organ çalışmadımı bir sistem çöküyorsa annelikde öle yavrusuna biriciğinin bir yerine bişi olduysa sanki o kendisinede olmuş gibi acısnı çekiyor nese ben anlatamam demiştim annelik duygusunu alfebelerdeki kelimeler yetmez demiştim daha söyliyecek bişi bulamadım napıyım ben annelere hediyem olsun…

FURKAN TÜFEKÇİ
EDEBİYAT DEFTERİ MAKALE KÖŞESİ
05.10.2011 ÇARŞAMBA SAAT 18:45