Her geleni buyur ettik, mütevazı soframıza; sorgusuz, sualsiz.

Açtık kapımızı mazur görün. Aşkların en memnu olanına da şahit olduk.

İtaatle yatıp, ihanetle kalkan, midemize oturan. Nasıl da geçmezdi zamanlar.

Ekrana yansıyan öfkeli yüzlerle, ağlamaklı görünen kızarmış gözlerle.

Sömürdükçe sömürüldü safiyane duygular. Çokça yasıldı tüylerimiz.

Şimdi kral bizdik şiddet krallığında; oysa işlemezdi burada yeni kurallar.

Şiveyi bozduk, lehçeyi dağıttık sayenizde; Türkçeyi ısırdık en tatlı yerinden.


Özden koptu edebimiz; sinsi cereyanına kapıldık sapık fiiliyatın.

Gözümüze hangi yanlış imalatın cüretkâr perdesini çektiniz bilmem.

Ahlak gitgide yozlaşınca bu seyirhanede, neslin bize itibarı kalır mı acep.

Ey alkışla beslenen, pırıltılı afişlerden seslenen, özentili bakışlardan

bir pay alıp süslenen, her gönülde taht kurmaya heveslenenler ey!

Görün işte; terazisi kaydı yegâne dengemizin, gedikteki taşlar birer birer çalındı.

Akıl, fikir, düşünce cımbızlarla alındı.

Reytingin insafına kaldık yine mutlu musunuz?