Ya Siz!..

Ben çok şey düşünmüyorum.
Amma her şeyden önemli olduğuna inandığım bir şey düşünüyor ve düşündüğüm şeyi yaşamaya çalışıyorum.

Kendime soruyorum ve herkesinde kendisine sormasını istiyorum.

Acaba bu gecenin sabahına kavuşabilecekmiyiz?

Dün sabahlayıp geceleyemeyen belki milyona yakın insan ÖLDÜ!..

Bu gece de kim bilir yüz binlerce insan sabahlayamayacak.

Ve biz de bir gün veya bir gece hiç ummadığımız,
Hiç beklemediğimiz ve bizi bekleyen çok önemsediğimiz işlerimiz olduğu halde göçüp gideceğiz.

Yaşımız ne olur ise olsun daha ne kadar yaşamayı planlıyor,
Ne kadar yaşayabileceğimizi düşünüyoruz?..

Gelişi elimizde olmayan dünyanın gidişi de galiba elimizde değil.

Giderken ne götüreceğiz?
Bunca mücadele verip kazandığımızı zan ettiğimiz malı, mülkü, evlad-ü iyali nasıl bırakıp gideceğiz?

Yaşamak güzelmi?
Hayat yaşamaya değermi?
Dertler belalar,
Elemler kederler ölmeden bitermi?

Ölmek için doğduk,
Yaşamak için ÖLÜMÜNE mücadele veriyoruz.

Hayata bir ANLAM VE AMAÇ yüklemeden!..
Ne yazık.

Allah’a ve Ahirete inanmıyorsak!..
Hangi umut, hangi amaçla, NİYE YAŞIYORUZ?

Sonunda yine Ölecek isek!..
Hayatın derdine, belasına, elem ve kederine RAĞMEN!..
Sonu itibariyle sevimsiz bir yaşlılık ile korkulu rüyamız amansız korkunç ölüme rağmen!..

İnanıyorsak,
İnandığımız amaçlarımıza kavuşmak adına ne yapıyoruz?
İnandığımız değerleri ne kadar dikkate alıyor ve ne kadar önemsiyoruz?

Yoksa inandık diyerek kendimizimi kandırıp,
İnancımıza ihanetmi ediyoruz?
İnandığımızı zan ettiğimiz İLAHIMIZ’I aldata bileceğimizimi zan ediyoruz.
Hayatımız he safhası ile hafıza bantlarımızda kayıt altına alınıyorken!..

Evet,
Ben sadece kim tarafından niçin yaratıldığımı düşünüyor,
Ve yaratılış gayem doğrultusunda yaşamaya çalışıyorum.

Bütün insanlarında öncelikli düşüncesinin bu olması gerektiğine inanıyorum.

Ya SİZ?