Acı çekmeyi özlemişim,senden gelen acıyı.Yine de ağlamıyorum,kapıyorum göz kapaklarımı,damlalarımı, damlalarımdan oluşan selleri biriktiriyorum içimde.En sert darbeye saklıyorum.Her türlü bulurum aslında gözyaşı ama dönüşüm muhteşem olamayacaksa bari düşüşüm muhteşem olsun diyorum.

Sense gaflet uykusunda,bensiz yalancı gülümsemelere bırakıyorsun kendini.İnanamıyorum aptallığına,kabullenemiyorum.Gülebilmene gülüyorum.Hani zıtlıklar birbirini var ederler ya bu gülüşler var ediyor hıçkırıklarımı.

Bu hıçkırıklar,damlalarım,sellerim tüm vücudumu yıkıyor.

Vücudumdan izlerini siliyor

Beynimi yıkıyor;düşünemiyorum,düşünsem hep aynı saplantılı hayalde tutsağım.

Gözlerimi yıkıyor senden önce gördüğüm günahlardan izleri siliyor.Sende yoksun ya herşey günah bana göremiyorum.

Burnumu yıkıyor burnum kokunun izlerinide kaybetti.Bir şey arıyor ne kaybettiğini bile bilmeden

Kulaklarımı yıkıyor kulaklarım sesinin izlerini kaybetti kaybedeli şarkılarda arıyor sesinin tınısını.

Boğazım yıkıyor boğazım üşüdü ıslak ıslak beklemekten sadece acıyı duyumsuyor.

Kollarımı yıkıyor kollarım sarmalamak istiyor eskisi gibi ve havayı kucaklıyor.

Belimi yıkıyor belim yeni bir el arıyor,ama herşey senden azken azla yetinemiyor

Sadece dudaklarım pis kalıyor.

O da eski günahlarımızla,tekrar tekrar öpüşmelerimizle kirlenmek istiyor.