hayrettin taylan



Seni dünya yaptıktan sonra yüreğimde küresel ısınma devam etti.
Şimdi bütün kürelerde sensizliğin penguenleri ölür.Yalnızlığının kutbunda buzullar şarkı söyler.
-Erir aşk, erincine sarılır sarılmalarım.
Beni de anlamaz olur anlam.
Hiç kimse yok, olmayacak bu bahtsızlığın iklim değişiminde. Jeopolitik gizemlerinde sırlarım kademlerini sunacak. Seni özleyecek yaz mevsimi.
-Sen aşkın yazgısıydın yazlara. Şimdi karakışları uzatıp uzlarını bağlama
paftalarımda. Başkalaşım sarmış ruhunu. Bir b’aşka gülsün. Kardelenlerin bekleşir.Başka bedenlere ödünç sevgilerden ve sevgimden kaybolur kardelenlerin.
-Susar buzul.İçindeki aysberge katılır acılar. Sen üstüne sen yükselir.

Sözsüz yazdığım şiirlerimde melalin lal kalışlarını azıtır.
Kanar varamadıkların. Razı olduklarım helalime gelir.
-Yeni bir iklim gibi üşütür bende kalışların.Sıcağını bekler benden önce sana gelen gelişler.
Sustum.
Birikmiş harflerimden secili heceler sıraladım sensizliğe.
-Sükûtumu anlamadı kaderin güvercini. Yüreğimde kutsanmış
mağarının önünde yuva yaptılar. Ebu Cehil’in kızı geldi beni baştan çıkarmaya. Mağarana kadar indi.
-Ben vardım, “ben “yoktum.
-Sol yanımda beyaz güvercinleri yuva yapmıştı. Uçmadılar başka güzel gelince. Beni senden başkasına sunmadı sıcak demler. Hazın kürkünü giyen soylu öncelerim gitmedi başka anlara.

-Sen dur uzakların en sonrasızlığında. Zamanın yoktur beni sevmeye.
Zamansızlığın kapatır acılarını.
Sen, dur sevgilim,ben gideyim, ben seveyim, ben ile ben aşka kanalım.
Bakiyesi yetmeyen birlikte yaşanacaklara baki olayım.
Zamanın zanına kattığı zamansızlık sızısında biriksin kalakalışımız.
Hiç bitmeyen düş’ lerin sonrasında sonlarını ütülesin sıcak sözlerim.
Bozdurulmuş bir gururun gurusu olup tatsız gidişler sunma.
-Aç kalamam sana.
Yarın yarindir.Aslı’mı bugün yaşamak vardı Kerem ettiklerinle.

-Doğum gününü kutladır kutlanmamış günlerimiz.
-Nice yıllar demek istedi ruhumuzun senaryosunu yazan algı.

Yaslarımın kuyruğuna takılan boş sözler tenekesi sesimi susturdu.
Arkandan yas tutan tutkularımın dili tutuldu. Tutam tutam eridim sensiz atlasın görülmemiş yerlerinde.
Yaramın atlası oldu.Renk renk sevdayı sunuyordu.
Gözlerinin yeşilini göstermiyordu.Sözlerinin sonsuzluğuna renksiz demler sunuyordu. Oysa en güzel renklerle dolmuş yar atlasıydın. Sözlerine kadar , özüne kadar ben rengin vardı.
-Şimdi varsın; ama yoksun.
Şimdi ben var ; ama “ben” yok.
Doğurgan fizyonlar büyütür sen yanıma. Yanımda olsan, paramparça olan senli özleyişlerime derman olsan Zindenaz.
-Çile ile çöl kardeşken kaktüslerin gül gibi görünmez. Solmaz terk edişin; ama batar sineme susku sözlerin.
-Sen susma. Sen iklim iklim değişsen de içimde.
-Konuş .
-Kavuşma ülkesinin hadimleri beni sana sunar.
-Yüreğini sana dünya etmiş bir yiğidim yolunda.
Sen yürü.
-Sabır bizden yana yanar.
-Hasat bizden yana hasılat rekorları kırar.
-Sen büyü.
Zebercetten kuşatmalar sunar sana asiliğim.
-Sen bekle Zindenaz.