’Üsküdar’a giderken koptu da bir yağmur ’cümlesine hep şüpheyle yaklaştım.çeşitli türevlerini üretmek mümkün tabi ki de : Üsküdar dayım ve ıslagım niçin? ikisi arasındaki ilişkiye dokunamam ki! oturmusum çay bahçesine,bogaz köprüsündeki ışıklara bakıyorum,arkadaşım da karşımda oturuyor ama tam karşımda değil.belli açılarla başka yerlerle de ilgileniyor.deniz havası aramızdaki bu açıyı kullanarak korneri kullanıyor.
Sonra garson usul ve sesli bir biçimde yaklaştı.ne alırsınız dedi.EEE çay alalım.geldi çaylar. birde ne göreyim ne görmeyeyim.küp şekerler ıslak.
Sanki hayatın anlamını veriyordu,ıslak kısmın kuru kısma olan rasyonel oranı.o denklem senin,bu fonksiyon benim düşündüm durdum.bi formülü olmalı bu ıslaklığın ve bulmay yaklaştım.

dokunmama/(bölü)rüzgarın getirdigi isyanlar== hiçbirşeyde tam sonuçlara varmamış yaşamların,en yakın duraga inanması ve ortaya cıkan sonuçların degerlendirici biriminin resmi olmayan tatilde bulunması diye üç tane nokta sapladım ,şimdilik.ve bir karar almam gerekiyordu,ve aldım,küp şekerlerin ıslak gelebilmesi belli oranlarda,garsonun henüz sonuçlandırmamış inançlarının araştırıcı yogunlugunun kısrak paskallığı olarak detayların içine kökleştirdim bunu da.ilk önce garsonun en son ayrıldıgı sevgilisinin X: kalbinin acı köküne giderken ,garsonun gelecek fonksiyonundaki limiti bulunamamıştır yada matematik tarafından tanımsız ilan edilmiştir.ve Garson niye ayrıldıgını rasyonel olarak bulamamış ve zihni bu limitin x degeriyle meşgulken ,nasıl olurda tam sayılar tarafından kurutulmuş bir küp şeker gelebilir.