[ İÇİMDEKİ BEN’LE SAVAŞIM





İçimde bir ben var benle savaşta

Yıllardır içimde benimle aynı yaşta

Huysuz mu huysuz, mutsuz mu mutsuz

Mevsimlerim göç etti, yüreğim susuz

Şımarık çocuk; her gördüğünü istiyor

Mutluluk ona uzak, istekleri bitmiyor

Çok isterdim gökten birileri inseler

İçimdeki benin defterini dürseler…

Diyorum ki Var’ım yokumdan fazla

Ama onun derdi hep eksikle ve az’la

Bir mahkeme kurmuş, benim kurbanı

Sevdalarımın katili, düşlerimin düşmanı

Sürekli irdeleyen, hayatı sorgulayan

Devreden celseler ve sonuçlanmayan

Bilinmeze dalsam, Onu meçhule atsam

Onsuz hayatın saçlarına gömülüp kalsam

Dışarıdan vurmayla kolayca düşmem

Su üşür, gece üşür, ben üşümem

Gel gör ki bu iç savaş beni bitirdi

Sürükleyip, yıkılmanın kıyısına getirdi

Ne zaman gülsem, hayata güzel baksam

Grileri atıp maviyi almaya kalksam

Müzmin bir dert gibi ruhumu kaplar

Gül tazesi hayallerime hançerini saplar

Bu yüzden mengenedeyim çoğu vakitler

Dolaşırız geceleri benle başıboş itler

Soğuk kaldırımlara yaslarım başımı

Doğmamış seherlere taşırım gözyaşımı



Diyorum ki elinden tutsam, Bir dağa konsam

Onu Oracıkta vursam, ondan kurtulsam