Afederseniz diyerek yaklaştı
Mütereddit bir eda ile gözlerime bakıyor ve ürküyordu
Bir adres sormak için telaşlandı, yüzü çok kızaran bir edepli nisaydı
Lütfen sakin olun, telaşlanmayın dedimde de bir başka kaygının nezninde tutsaktı


Telefonu çaldı, korkuyla aldı
Dinlerken dahi derin bir korkunun izleri simasındaydı
Terlemeye başladı, nefesi farklılaştı, bir yere oturmak için arandı
Sonra yanımdan uzaklaştı,telefon edenin kim olduğu anlaşılmadı, nedense sakındı


İstemeden dikkat kesildim
Bir faiden olur mu diye içimden geçirirken de ürktüm
Çünki hiç bilmiyordum, hangi nedenlerin muhatabıydı kestiremiyordum
Ve fakat içim sızladı, gönlümün hicranı birden arttı, bir nisaya bu yapılmamalıydı


İnsan korkuların olmamalı
İçinde kahrolup asla yorulmamalı, ruhuyla yol almalı
Kalbiyle barışık olup, bir hukuku olduğu asla unutulmamalı, anlatılmalı
Toplumsal hastalıkları, töre ve asabiyetleri, kimseyide insanlıktan çıkartmamalı


Çekinerek nisaya yaklaştım
Yapabileceğim herhangi birşey olup olmadığını soracaktım
Usulca seslendim farketmedi, sessizliğin içinde kaybolmuştu sanki anladım
Bir müddet sonra yine seslendim ve telaşlı birşekilde yüzüme baktı, korku vardı


Tekrar ettim dileğimi
Yüzü solmuş, boşlukta kalan bir insan olmaya yüz tutmuştu
Güvenemiyordu, yeniledim meramımı, hayır teşekkür ederim dedi, yutkundu
Bir düşünce almıştı halimi,insan denen esrarın o tasarruflarından, neden virandı


Nisalar özgüvene kavuşmalı
Hiç kimse tarafından hor ve hakir olarak asla anılmamalı
Her amelin suç ortağı yapılmamalı, aldatan sadece onlar değil unutulmamalı
Ruhun ve kalbin sahibi kimdir iyi anlaşılmalı, hak ve hukuk niye vardır, anılmalı


İnsan, insana kul olmamalı
Ruhun esir eden ve kalbini öteleyen bir nefesin sahibi bulunmamalı
Sahibin ve malik olanın ancak Cenabı Hak olduğu hakikati idrakle kavranmalı
Kendinden emin olmayan bir canın ne kadar ehliyetine haiz olduğuda araştırılmalı



Mustafa CİLASUN