Bu aksam dert ortagim olmani isterdim,çcunku hersey zor geliyor bana,yasama hevesimi kaybediyorum,seni nasil kaybettiysem icimde huzun acilar var,aglamak istesemde yapamiyorum ve kendi kendimi zedeledigimi hissediyorum.Insan olaraktan yasamak cok zormus,uçmak goklereyetismek istiyorum olmuyor,butun yaptiklarim iyilikler bile kotu bir netice olaraktan yuzume vuruluyor dayanamiyorum dayanmakta istemiyorum.Keskem bu dunyaya hic gelmez gomez olsaydim diyorum,bazi kisiler benim yasantimi hayel ederler ,ozenirlerbenligimi ama benim gercek yasantim karanlik ,yuvarlak bir efsane ne kadar aydinligi yakaladigimi dusunsemde herzaman onume bir asilmaz tel duvar oruyorlar.Mutluyum desemde gorunsemde insanlari kandiriyorum ama kendimi asla kandiramiyorumsadece bazi yalanlarlan gonlumu avutabiliyorum çunku bu yasadigimiz dunya umdugum dusunu kurdugum cennet degilmis...G uller yuzlu bulamiyorum,nereye gitsem nereye baksam hep sahte yuzlu maskeler sanki kendimi karnaval eglencesinde hissediyorum ve guluyorum aci gerceklere,kolay degil insan olmak,dost dedigin aç kopek gibi kudurur kemik arar isirmak icin iste bu benim mekanimda yasamanin verdigi adilik ama bu kotlukler beni ortasina alsada serefli ,onurlu ,ozden olmaktan vazgeçmiyorum ,bu yeryuzunde hiç kimseyi uzmek incitmek amaciylan dogmadim,dogmamida ben istemedim,benim adima karar vermisler hiç sormamislar o ufacik beden bir gun buyuyup hayattin verdigi acimasizliklarlan nasil mucadele edebilecek? Yada bir kosede unutulup hayata isyanmi edecek yoksa ,hayaller alemindemi mutlu olacak? Cevaplarini bilsekte bilmezliktenmi ,gormezliktenmi gelelim.Butun acilar yalan,yalanlarlan uyutulan insanlar olaraktanmi hayata bir son verelim.ama hayalerde yasamakta aci gerceklerden birisi bunu unutmayalim .............