Bugün sana aşkımızın mezarı nı anlatıcam müthiş biyer görmeni isterdim ucsuz bucaksız bi çölde üstünde hic bir bitkinin yeşeremedği toprağının kalbin gibi kaskatı olduğu tek damla yağmurun yağmadığı alabildiğine corak bi arazi icinde mezarlığımız.Mezara gidersen şayet su yada ekmek icin çiçek götürme bizim mezarımızın suyu kalbimden akan kan durmadan akıyor aşkı bitmediği icin çiçekte yetişmiyor hala alev alev yandığı icin.Zaten dedimya toprak senin kalbin gibi çorak kaskatı etrafda ne bir bitki ne bir yaşam var kaya ve toprak hepsi o.Kalp cüriye bilen bişi biliyorsun toprak olucak yakında toprak olup yok olucak aşk ateşi de sönücek kan akışıda durucak.Kalp ölücek ama ruhum o hep yaşıcak unutmıcak kurumıcak aşkınla kıvranıcak sonsuz bi aşkla sevicek ne care ki onun ölmesi mümkün değil ne şimdi nede sonra bedenler cürür toprak olup yok olur ama ruhlar ölmez hep yaşar acısıyla sevdasıyla yaşar kıvarana kıvrana yaşar.Ruhumuda kalbim gibi mezara gömüp çürüte bilmek isterdim.Bu dünyada yanan bi cehennem ateşi yok ancak gercek dünyada ki cehenem ateşi işte o ateş ruhum da yaşayacak olan aşkını öldürürebilicek tek şey...RUHUM CEHENNEM ATEŞİNDE YANARKEN ONU GÖREBİLMENİ İSTERDİM BELKİ O ZAMAN SENİ NASIL AŞKLA SEVDİĞİMİ ANLARDIN..