Ya Siz!..

Yaşamın dünü ve yarını olmayan bir ramaktan ibaret olduğunu,
Benim ise hayattan beklentilerimin sonsuz ve sınırsız olduğunu bu tezadın bir çaresinin olduğunu,
Ve olması gerektiğini düşünüyorum.

Olmayan bir şeyin ihtiyaç olarak his edilemeyeceğine inanıyorum.

Dünyanın,
Beni bekleyen,
Ruhumun hayat standardına uygun bir hayata hazırlık yeri olduğunu düşünüyorum.

Ruhumun şiddetle istediği ebedi bir hayat yoksa! ..
Dünya hayatının bir esaret,
Bir işkence ve idam gününün beklendiği hapishane olduğuna inanıyorum.

Evet,
Allah’ın vadettiği,
Peygamberlerin müjdesini verdiği,
Ebedi hayat sonsuz saadet ve cennet varsa! ..
Ve ben de oraya girme ve gitme imkânına sahip isem! ..

O saadetli hayatı,
Bu dünyada yaşayacağım zorluklar,
Adil ve ahlaklı bir yaşam ile
İman ve ibadet karşılığında kazanacak isem! ..

Her eza ve cefaya değeceğine inanıyorum.

Öyle bir hayatı kazanmak için her fedakarlığa değer.
Bu uğurda ödenecek her ücret ucuz sayılır diyorum.

İstisnasız bütün ruhların,
Hasretle aradığı,
Şiddetle istediği,
O ebed diyarı yoksa! ..

Dünyanın hiç bir lezzeti,
Hiç bir serveti,
Hiç bir saadeti,

Ruhumun şiddetle arzu ettiği,
Her an ve her yerde aradığı,
Ebediyet ihtiyaç ve hasret acısını dindirmeye kâfi gelmez.

Ebede namzet ve talip bir ruhun,
Fani olan hiç bir şeyle tatmin olamayacağı
Ve fani olan hiç bir şeye gönül bağlayamayacağını düşünüyor,

Hayatın hakikatini gören büyük zatların,
“Faniyim fani olanı istemem.
Acizim aciz olanı istemem.
Ruhumu rahmana teslim eyledim ğayr istemem.

İsterim fakat bir yâri baki isterim,
Zerreyim amma bir şems-i sermet isterim.
Hiç ender hiçim amma şu mevcudatı umumen isterim.”

Hayatın hakikati,
Ruhun yetenek ve gerçek arzusunu,
Bütün çıplaklığı ile ortaya koyan nadide sözlerinin ardından;

Ben,
Ebede müştak ve muhtaç,
Bütün ruhların bu mısralarda gizli olan
manaya kara sevdalı bir aşık olduklarını düşünüyorum.

Yasiz! ..