Senin için ben kendimden vazgeçtim,ama anladım ki değmezmiş.Ne kadar aşk varsa bu hayatta elbet bir gün bitermiş.
Sevgi dolu gözlerinde kaybolmuştum oysa,bir bakışın bin ömre bedeldi.Toğrağın suya muhtacı kadar muhtaçtım sana.Her gecem gündüze bir olmuştu adeta,sözlerimse dilimde kaybolmuştu.
Gözde yaş,kalpte yara olduktan sonra,özlerim sözlerim bir olmuştu.Herneyse seni sevmek için ne kadar sebeb varsa o kadar yalan uydurmuştum dünyaya,hani ayrıldık ya sensizliğe alıştım ben aslında.
Şimdi herşey eskisi gibi birkaç birşey dışında;uykusuzluk değil sever oldum gecelerimi,iştahım yerinde olsada pek sevmiyorum artık annemin yemeklerini,derin derin bakmakla bir ilgisi yok uzun uzun bakmak hoşuma gidiyor nedense.
Hayır özlemiyorum seni ağlamıyorum da sadece etrafımda uçuşan tozlar kaçıyor gözüme sevgili..

Herşey eskisi gibi aslında.Hayatın önüne ne zaman,neyi çıkaracağını bilemezsin.Bazen birşeyler alıp götürür senden,bazende hayatın getirdiklerinden kaçarsın,böyledir hayat bir türlü anlayamazsın.
Ve bir gerçek vardır acıyı tatmadan mutluluğu bulamazsın.Bunlarda geçicek sevgili...
Her gece yaş döktüğüm sayfalarda bitecek,geri gelecek tek şey olacak oda ’SEN’...Bekliyorum seni sevgili,acım bitti MUTLULUĞU BEKLİYORUM...