Gölgeler düşmüştü sokakların boş kaldırımlarına, tek başıma yürüyorum mor ışıklara karşımda upuzun bir yol ve bitmek b ilmez bir düşünce beynimi kemiren, içimi üşüten soğuk aşk.
Gölgeden bir fısıltı gibi kulağımı çınlandıran rüzgar içime giren ürperti kanım donacak sanki..Saat sanki kadranını yitirmişcesine güneş küsmüş mavi gökyüzüne ısıtmıyor eskisi gibi, bulutlar sarmıyor gecelerdeki yıldızları, yıldızların suçu ne ki tek kalmış ya da dökülmüşler bir bir yeryüzüne, ağaçların sesi duyulmuyor eskisi gibi küsmüşler onlarda toprak anaya köklerini çekmişler kendilerine sarmıyorlar eskisi gibi;
Deniz sanki fırtına istiyor, coşmak köpürmek istiyor ama yalnız ve dupduru.. Artık o da eskisi gibi değil.
Duvar ördüm düşüncelerle ve çarpıyorum savrula savrula nefes içimden çıkmak istiyor ama onu tutan ben sanki nefes almak istemiyorum. Eskisi gibi sevişmek boş artık her şey boş ve bomboş;
Sokaktayım yapayanlız bir mor ışık ve ben,yine bir başıma kendimle yarışıyorum. Belki hayatladır yarışım, ben bu sokakları seviyorum ayak sesimdeki takırtı ve arkamdan gelen sessiz bir gölge ben bunları ta içimde kanaya kanaya yaşıyorum eskisi gibi;