Ayrılık vakti geldi de geçti bile. Bir umut vardır diye hep zorladım kendimi bu zamana kadar. Sen benden gideli çok oldu ama ben hala arkandan el sallıyorum. Gidişin bir o kadar sessiz ama bir o kadar da acımasızdı.
Beni haklı görmeni istedim aslında. Kendini suçlu bilecektin beni ise haklı. Vicdanımı rahatlatacaktım ama olmadı.
Ben yaralı kaldım sen ise…
Sen mutlusundur. Onca geçirdiğimiz zamanı geride bırakıp gidebilmeyi başardın. Ama ben hala aynı yerde kala kaldım. Senden sonra ne bir adım ileri nede bir adım geri gidebiliyorum.
Ağlamalarımız, gülüşlerimiz, sevinçlerimiz ayrılıklarımızın içindeyim. Ben hala sendeyim. İçimde bir umut , belki canın yanar beni anlarsın. Gün gelir sen de özlersin. Hepsi hayalden ibaret.
Yüreğim acıyor sevdiğim. Tarifi imkansız , dayanılmaz sızılar var içimde.ne kadar kızsam da nefret edemem senden. Bizim sevdamız sonu olmayan masallardan ibaretti. Başlangıcı var mıydı oda tartışılır tabi.
Dikenli güllerin yerine koyardım seni. Uzaktan bir o kadar güzel; ama dokununca can yakarsın be sevdiğim. Yalnızım artık. Sen yanımdayken de yalnızdım zaten. Aslında hiç benim olmamışsın. Hep ellerinmişsin. Sen ve ben hiç “biz” olamamışız. Hiç bir araya gelememişiz. Bir bütün tek beden tek kalp olamamışız. Sen ve ben hep iki ayrı insanlarmışız.
Senin yokluğunda boğuldum. Hayaline dalar açılırdım mas mavi denizlere. Sen ve ben olurduk bir teknenin içinde. Masum bakışlarımız temiz duygularımız ve biz ! hayalimde bile dokunmaya kıyamazdım sana. Kısacası sevgilim hayalinle yaşardım.
Ama senin için aynısını konuşamam. Çünkü ben senin olmamışım. Gururumu oyuncak ettin kendine. Sevgin karşısında yüzsüzleştim. Her türlü fedakarlığı yaptım. Beklide en büyük hatayı burada yaptım ! bağlanmamalıydım, değer vermemeliydim sana.
Evet sevgilim. Ben kaçmalı sen kovalamalıydın beni. Seni nasıl bende yazdıysam bende sileceğim. Hayatımda bir yerin olmayacak çünkü bunu hak etmiyorsun
Yolun açık olsun…