Sevgiyi bulmak şu yeryüzünde…
Sonra avucuna alıp kapatmak sıkıca
Öyle güzel sarmalı ki onu
İncitilmemeli asla sıkmak uğruna.
Korumalı tüm tehlikelerden.
Öylesine sevmeli ki…
Ayıkken sarhoşluğun ne demek
Olduğu idrak edilebilmeli…
Bağlanmalısın beklide ona
Kör urganlarla.
Kimse koparmamalı sizi.
Tutkulu bir aşk olmalı arada
Evlensen de zaman sonra,
Bitmemeli asla bu tutku.
Boy verdikçe uzayabilmeli semalara
Öyle ki aşkınız sevgiye,
Sevginiz sadıklığa gebe kalabilmeli.
Sarıldığında ona bütün ikrahlarının
Uçtuğunu hissedebilmelisin bedeninde
Kulağına fısıldadığında, ensesini
Hissedebilmelisin kulak ardında.
Ve bu öyle sıradan sarılışlara benzememeli
Sarıldığında; bir abiye, bir arkadaşa değil!
Bir sevgiliye sarıldığını hissettirebilmeli sana.
Hissedildiğinde sevgili,
Güç iksiri içilmiş gibi kuvvetlene bilmeli insan
O kuvvet ile neler yapabileceğine
Sen dahi şaşırabilmelisin.
Şimdi.
Geri çektiğinde kendini
Gözlerine dalmalısın.
Sonu olmayan bir yola
Dalmış gibi…
Onun gözlerindesin ya şimdi
Aşk teknesi ile dolaş
Dolaşa bildiğin kadar.
Korkun olmaz asla boğulmaktan.
Çünkü o gözlerin, korkulu yollarda
Rotan olduğunu bilirsin.
Sonra ellerini tuttuğunda,
Dünyanın kaç bucak olduğunu unutabilmelisin
Yani unutturabilmeli sana.
Bu öyle sıradan el tutuşlara benzememeli
Öyle içten olmalı,
Ve o ellerini, öylesine tutmalı ki…
Yanmalı avuçların.
Ve sen unutmalısın avuçlarını.
Çünkü sevgili elidir o.
Öyle sıradan tutuşlar olmamalı.
Avuçları değdiğinde avucuna,
Öyle bir ısı yayılmalı ki tenine
Sen bunu hissedebilmelisin.
Belki biraz korkarsın.
Geride çekmek istemezsin kendini.
Öyle bir sıcaklıktır ki bu
Çektiğinde elini üşümekten korkarsın.
Bu kez daha güçlü olmalı
Sarılışların.
Bırakıp gittiğinde,
Donuşunun nasıl olacağını anlayıp
İrkilmelisin.
Daha sıkı sarılmalısın ellerinle eline.
Öyle bir tutmalısın ki…
Sevgili dahi anlamalı.
“ işte” demeli.
“ sevgi, aşk ve ben” diye bilmeli.
Bunlar işitildiğinde daha çok
Yanmalı aşkın közünde.
Ulaşılması güç bir şey olsa da sevgi…
Sen onu, o seni bulur kâinatta.
Çünkü sevebilmeli herkes.
Gerçek aşk yanmalı yüreklerde.
Öyle sahte sevgiler olmaz!
Saf, yegâne, kalbin derin kuytularında
Olmalı bu aşk.
Ve bu aşk, sevgi, tutku…
Herkesle olmamalı.
Öyle bir yere düşmeli ki
Kalbin bile şaşırmalı bu duruma.
Yaşanacaklar tek kişinin olmalı.
Bir ipte iki cambaz oynamamalı.
Âşık olmalı herkes kutsal sevgi adına.
Ve de bir eşi olmalı
Siyah beyaz zıtlıklarda…
Ama her şey gerçek olmalı.
Yapay olmamalı alçıdan kız çocuğu gibi.
Tuttuğunda kırılmamalı.
Çok güçlü olmalı.
Uçurumdan savurduğunda direnebilmeli acıya.
Öyle gerçek olmalı ki…
Aşkta, sevgide, evlilikte…
Ve evlilikten gebe kalmış
Tutkun olmalı.
Küçük meyvelerin olgunlaşsa da
Sen hala o yaşlı ağacın dalını tuttuğunda
Kalbin çarpabilmeli tutkuyla.
Ve son olarak, dökülüp düştüğünde
Humuslu toprağa…
Şu yeryüzünde
Bir tek sevgin, aşkın anı kalmalı sana.
Yumsan da gözlerini sevgilinin
Gözlerine…
Gözleri gözlerinde kalmıştır senin.
Ve sen, ölsen de yaşatmayı becermelisin.
Özlem ŞAHİN