---




...Kadın sustu. O bir ölü dedi adam,artık fiziksel hayatta değil, ruhunu azat et ölü sevgilinin…
Kadın siyah gözlerini adamın gözlerinde sabitleyerek, kimsin sen?
Ben oyum dedi adam. Zaman ve uzaydan alıp, var olduğumuz boyuta taşıdım-kendi içimden alıp sana getiren, kaçak bir ruhum ben.
Kadın şaşkın anlamsız gülümsedi, ihanete uğradım ben dedi
Bunu sen anlayamazsın
İşte bu yüzden ruhunu hapsettim iki avuç içi çizgi ortasına sevgilimi. Adam sağ elini uzattı kadına avuç içini gösterdi kadına, bak tam burada bir harf var dikkatli bak.Odaklan.Kadın ürpererek geriye çekildi.Ama dedi nasıl olur? Bu imkansız....
Adam bu da dedi benim ölü ruhlar mabedindeki hücrem.

Önce sen anlat dedi adam-.Bu tabuta neden girdin? Ölmeden hem de. Kadın kederle baktı adama yok aslında ben ölüyüm---
Dinle, birden bire öldü sevdiğim hem de iki kere bir içimde bir de dışımda
Dinle, hangi boyuttaydım anlamadım bir şiirle başladı her şey--birden firar ettim kendimden. Bildiğim bütün kelimeleri unuttum… Zaman kavramını, yeri göğü, tüm renkleri-soğuğu sıcağı-kışı yazı tüm renkleri, rüzgârı, yağmuru, güneşi, ayı havayı suyu-dilim yoktu dinim de-kekeme bir ezberdim artık her şiirde adım yoktu kimliğim uyruğum-adresim mekânım-ben yoktum...

Sonra o öldü.Tam dokunacakken gökkuşağına
ardından bir tek şey bıraktı bana ihanet !
Mezarına gelmedi sormadı bile ihanet ortağı…
Ben hep sevdim ama ölü bir adamı-çürümüş bir cesedi
ve tabut evim oldu, içim mezar--dışım hiçlik---

adam uzattı ellerini-oku dedi bu defa sol avuç içini---

----beni öldürmelisin.
durup dururken değil,ansızın-arkamdan iki tarafı keskin bir bıçakla değil-ensemden sıkılan bir kurşunla değil, gecenin tam ortasında iterek değil bir uçurumdan…

Aynalara bakmaya utandığın
Kendi adıma değil, senin adına yaşadığım için
Beni öldürmelisin/


Doğru söylemem yüzünden/dokuz köyden yedi şehirden beş ülkeden kovulduğum için beni mutlaka öldürmelisin!
Karşılıksız çıkarsız ölümüne ödünsüz sevdiğim için...


İsteyen istediği kadar sevsin istediği kadar öldürsün.
Beni öldürmelisin. Sana tüm kapılarını açtığım için sevgi evreninin.
Seni türkülerime öykülerime şiirlerime kattığım için.
Acını sevincini hüznünü gözyaşlarını paylaştığım için.
Beni öldürmelisin.
Asarak yakarak kurşunlayarak değil.
Sevdiğimi bilipte bilmezlikten gelerek.
Öğrenmeyerek öğrenmen gerekeni.
Kır kalemini yalnızlığını kuşan, yalan aşklarla tüket özneni.
Öldür tüm güzel olan her şeyi.
Çiçekleri kuşları mevsimleri umutları şarkıları/ şiirleri

Yitirilmiş her şeyde kazanılmış bir şey var dedim kendime.
Direnmeli yalanlara /riyalara
Kendimden başka sığınacak ülkem yok dedim.
Bir gün, kanımla kıpkızıl yazmak istiyorum hayata.
Sevmek kadar ölmeyi de ezberledim.
Bildik coğrafyada kalalım.
Yaşamın en onurlusunda kalalım.
Yüreğimin sesine şiir katalım.
Gülmeyi somurtmayalım.
Yüzüm paslanmasın dedim kendime.


...

— Kadın kimsin sen? Dedi.
— Adam ben oyum dedi...
—Kadın kapattı adamın sol elini gülümsedi
şimdi çıkar beni tabuttan,senin hikayen alın yazım olsun...









CÇ
....
Köln