Hayat çoğu zaman bizi yanıltabiliyor. Ama hiç bir zaman umudumuzu yitirmemeliyiz. Yeni bir günle, güzel yarınlara adım atma şansımız var hala. Yeter ki kalbimizdeki o ışık hiç sönmesin. Mutlu olabilmeyi en iyi şekilde kendimizi sevindirmeyi bilmeliyiz.
Çok acılar çektik. Karanlık gecelerde sonu gelmez göz yaşlarına boğulduk. Ama hiçbir zaman unutmadık. Hala bizi seven birileri var.
Küsme kalbim, ne olur sırtını çevirme bana, ihtiyacım var umut dolu yarınlara. Sevgi dolusu kucaklar açtım hep gündüzlerime. Her yeni gün bir umut kapısıydı benim için. O kapı hep küçüldü ama hiçbir zaman tamamen kapanmadı. Göz yaslarım dinmedi ama gülücüklerim her zaman etrafa neşe saçtı . Ve biliyorum ki bir gün bende mutlu olacağım. Geçmişime gülümseyerek tebessüm edeceğim.
Ve biliyorum
Parlak bir gelecek, deniz gözlü, bana sevgiyle bakan insanlar olacak karsımda. Sıcak yaz sabahlarında bende koşacağım çocuklar gibi yarınlarıma.
Pes etmeyeceğim. Savaşacağım önüme çıkan yırtıcı fırtınalarla. Zorlanacağım belki ama ben kazanacağım. Evet sıra bana geldiğinde özgürce kanatlanacağım havalara.
Umudumu yitirdiğim anlarım çok oldu. Çok geceler ölmek pahasına kendimi yok ettim. Çoğu zaman hiç gülmedim ama anladım ki bir yerden kaybediyorsam öbür taraftan hep kazandım.
Benliğimi kaybetmedim mesela. Hayal kurmayı hiç bırakmadım. Ve biliyorum ki hayal kurmadan yaşayamazdım.
Hep güleceğim zamanları hayal ettim.
Görüyorum, o günler yakın. Yitik, terk edilmiş, yıkılmış duygularımı yeniden canlandıracağımı biliyorum.
Ve o gün geldiğinde ben çoktan gitmiş olacağım . Geçmişimle kaybolacağım.
Hoşça kal ümidimi kaybettiğim yanım . Hoşça kal…