Gülce Bir Kazanım mıdır Yoksa Kayıp mı?

‘Abdala beylik vermişler önce babasını kesmiş.’ diye bir atasözümüz vardır. Ve derler ki: ‘Kişilerin yaşamı ve başarısı, akılları kadardır.’ İnsanlar, bir nimete veya makama belirli bir gayret ve eğitimden sonra gelmelidirler. İnsanlara hak etmedikleri bir ortamı sunmak, onlara ve onların yanlışı ile de uğraş alanlarının bulundukları ortama zarar verilmiş olunur ki; uğraş alanımızda bu yanlışı sık sık görüyoruz.
Daha önce çok sayıda edebiyatçı ve şair tarafından dile getirilen bir konuya haddimiz olmayarak değinmek istedik. Çünkü biz ne edebiyatçıyız ne de şair. Ama uzun yıllardan beri Türk şiiri adına bir şeyler karalamaya çalışıyoruz. Ve karaladıklarımızın çoğunu da araştırma yapmadan yazmamışızdır. Yolumuzu görebilmek için yaptığımız araştırma ve incelemeler hep birer ışık olmuş olmaya da devam edecektir.
Işıksız yol almak isteyen birçok arkadaşımız internetin sağladığı fırsatı değerlendirerek Türk şiiri adına uğraş verip zaman harcarken Türk şiiri adına zararlı bir konumda olduklarının farkında değiller. Bu arkadaşların bu konumlarını korumada onlara en büyük yardımcı ise yine yoluna ışıksız devam edenlerdir. Ödünç pof pof yılan zehri gibidir.
İşte tam bu durumda Gülce araya giriyor. Türk şiirinin geçmişine bakıyor ve şimdi Türk şiiri adına eser vermek isteyenlerin yazdıklarına bakıyor ve ikisi arasında bir kıyaslama yapıyor. Ayan beyan şunu fark ediyor: Şimdiki yazılanların büyük bir çoğunluğu Türk şiirini ummanın tam ortasında gemiden atma çabasındadır. Ve Gülce buna dur demenin erdemliliğini göstermeye çalışıyor.
İyi niyetli de olunsa Türk şiiri adına verilen çabalarda Gülce’nin tespit ettiği bazı hatalar şunlardır. Serbest şiir yazanların cümle bölme yöntemiyle kaidesiz kuralsız şiir oluşturmaya çalışması, hece yazanların bazen hece sayısını bile tutturamadan kafiye, redif, durak kurallarına uymadan ve söz ve anlam sanatlarının adını dahi bilmeden hep aynı konularda hece yazmaya çalışması. Süsleme amaçlı yabancı kelimeler kullanılarak okuyucunun anlamayacağı söz dizinleri oluşturması vs. Aruz şiirini zaten yazan olmuyor.
Gülce’nin bu arada devreye girmesiyle verdiğimiz birkaç basit örneğin ve daha nice kusurların ortadan kalkacağına ve Türk şiiri adına güzel ve kalıcı eserlerin yazılacağına inanıyoruz. Bizim bu inancımızı kırmak isteyen bazı arkadaşlarımız oldu ebette, bundan sonra da olacaktır mutlaka. Gülce bundan gayet memnundur. Çünkü çabası, hedefi Türk şiirini yüceltmektir.
Gülce yazan bir şair; araştırmak, okumak, incelemek bilgi edinmek zorundadır. Hecenin, serbest şiirin ve aruzun bütün kurallarını öğrenerek eserlerini yazmaya çalışır. Dolayısıyla öğrendiklerini Gülce olmayan şiirlerinde de kullanarak Türk şiirine hizmet eder. En önemlisi ise eleştiriye tahammülü vardır ve eleştirilip hatalarının bulunmasını ve bu hataları gidermeyi hep arzu eder. Gülce bir şiir okulu bizlerde öğrencisiyiz. Ne ufak bir hatamız belirtilince küsüp selam keseriz ne de olmamışa alkış tutarız. Kısacası Gülce mensubu ne hak etmeyene beylik verir ne de babasını öldürmesine sebep olur.
İstiyoruz ki eserlerimiz kalıcı olsun, okuyucu okuduğundan haz alsın. Biz kazanmasak bile Türk şiiri kazansın.

Osman Öcal