-Mutluluk, yağmurdan sonraki kaldırım taşlarına benzer-pırıl pırıldır...

“Vakit dardır; mutluluksa, kendine bile yetemeyen bir sözcüktür!”

Kırık bir gitar sesi gibi… Her defasında elimizden düşen, adını bile duymayalı çokça zaman olan bir harf yanılgısından başka nedir-ki mutluluk… Zorlu savaşların uslanmaz kahramanı içimizde ki bensizlikle savaşırken ona ulaşabilmek için ömrümüzü verdiğimiz bir tümce çokluğundan başka nedir-ki…
—şaka tabi ki… Mutluluk, mevsimsiz açan çiçekler gibi heyecan uyandırmaz mı?
—gel” ve “hiç gitme” diyebildiğimiz, kaç intiba vardır-ki bu kadar cennet kokan… Bizi biz yapan; en çok yar, ana, kardeş, dost, vatan, din, dil, insan yapan…

_______bir çizgi çekiyorum, ressam değilim-ki ben sadece mutluluğu çiziyorum… Tarifi yok bunun, mutluluğu biliyorsan bırakmazsın ki hiç onu; kapıların açıldığı en güzel taraftır o, nefesin akciğerde oluşturduğu yaşama sevincidir… Bazende ağlayan bir bebeğin gözlerine sonradan düşen resim gibi…

“Seni anlatır mutluluk… Hayatını, nasıl yaşadığını”

…bir yoldur; geçilmesi bazen zor, bazen de çok kolay-nasıl geçtiğine bağlı tuzaklı bir yol, geri dönülünce kahreden… Sevilmek için önce seninde sevmen gerektiği gibi; mutlulukta güzel düşünebildiğin anların imgesidir. Aramana gerek yok ki-yeter ki iyiye dair yarınları hayal et! O hep yanı başındadır…

“O bilir seni/ senden öte…”

Mevsim rüzgârlarıyla eser-yazın serinliktir; kışın ılık bir yel gibi… Dokunduğu yerde tat bırakır. Çiçekler mutluluk kokar da, bilemez hiçbir insanoğlu bu farkı. Kaybettiğimizde içimize düşen onun yokluğudur… Rüzgârlar küsmez ama kasırgalar mahveder; geride sadece kahreden bir vicdanın sesi kalır, çığlıklarıyla…
—geride hep aynı soru:
—neden?

“Yokluğu eksikliğimizdir… Bedenimiz köhneleşir”

...onsuz yaşanmaz ki… O her şeydir… Hiçbir şeyi, her şeyi yapandır… Onun adı yürekte yarattığı sevinçtir! Yoktur ki kimseyle sorunu; neden olsun ki zaten, yaşatmaktır onun derdi en güzel anlamları… Birbirini seven iki yüreğin evlenmesinde ki başroldür… Bir bayram sabahı yeni ayakkabılarıyla kelebekler gibi dolaşan çocukların şenliğidir…
-“seni seviyorum” diyebilmeyi, o öğretmiştir hep bize…

Cennetin diğer adıdır… Mutluluktur!





Emre onbey