4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2353
Okunma
Mutlu olduğun zamanlarda, engeller gelir bir anda aklına. Sonrasında, hüzünler gelir peşi sıra. Dağıtmak istersin aklına düşenleri. Sanki , güneşli bir havada dolaşırken, aniden yağmura yakalanmış gibi. Koşuşturursun ya sağa, sola sonra, girersin ya bir şaçak altına. Bulsan ne fayda; ıslanmışsın zaten ne de olsa. Bir süre kalırsın, üstünün ıslaklığı ile orada. Sonra yeniden güneş açar, yüzünde bir tebessüm başlarsın yine yürümeye o sokakta.
Bu hayatta, güneşte olacaktır , yağmurda... Islanmak mühim değil, önemli olan tebessümle yürüyebilmektir; her yağmurdan sonra... 06/2011 Nergiz Arslan
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz