ey sevdiğim,

biliyorum yıllar oldu görüşmeyeli,

bu zaman aralığında insan kendini bile unutur ama ben seni unutmadım,

unutturmadı sensizliğim sevdanı,

ve unutturamadı hiç bir sevda

yerini alamadı

her rüzgar daha bi alevlendirdi küllenmeyen ateşi

her fırtına da yaktı sevdan beni bütün şehrin içinde.

her keyif çayımda sen vardın yudum, yudum

her nefesimde sen

her kelimemde sen

her dostumda sen.

herşeyim sen olmuştun.

geceleri kayan yıldızdın içimde,

senin adınla uyuyup, senin adınla uyanıyordum.SEN OLUYORDUM.

SEN BİLMİYORDUN.

ne zaman sevmeye kalksam birini sen sanıyordum .korkuyordum terkedilmekten vazgeçiyordum.

çirkindin aslında çarpık dişlerin vardı ama güldüğünde ne güzel görünürlerdi gözüme, ne hoştu gülüşün sağanak yağmurlar yağardı yüreğime .hafif bir kahkaha ve gülüşünün ardından " of of " deyişin vardı ya ooooof of ne hoş gülerdin sen. Şimdi kimlere gülmektesin bilmiyorum ama aklıma geldikçe içim yanıyor. neler vermezdim o gülüşünü bir kez olsun tekrar duymak için ,ama ...

Sözleneceğini söylemek için aramıştında, kaynar sular içinde kalmıştım o gece .yüreğim değirmen taşının arasında gibiydi sıkılmıştı, sıkılmıştı da...un ufak kalmıştı .sevdan hariç o her zamankinden daha da büyümüştü aksine. bak yıllar geçti ve hala aynı yerinde duruyor sevdam.sen başka sevdalara yelken açmış olsan da benim sevdam bir volkan gibi yüreğimde. yangınlarda yüreğim her daim dünya döndükçe.. .