Yücel Kayıran Diyor ki !
‘’Dünyevilik,genellikle sol zeminde yer alan şairlerin şiirinde söz konusu iken;tinsellik,50’li yıllardan bu yana yaygın olarak,İslami zeminde yer alan şairlerin şiirlerinde görülen bir özellikti.90’lı yıllarla birlikte,tinsellik sol zemindeki şairlerin şiirinde ortaya çıkmaya başlarken,dünyevilik sağ zeminde yer alan şairlerin şiirinde görülmeye başlanmıştı.’’

Yahya İncik Diyor ki !
Çünkü sol referansla şiir yazan İsmet Özel,sağ referansla şiir yazmaya başlamıştır.Bu geçmişte elde etmiş olduğu ‘’şiir dilini’’ve ‘’sözcük bilgesini’’yok sayacağı anlamına gelmemektedir.Böyle olunca şiir mektebini sol referansla bitiren kalemler,sağ referansla şiir yazmaya başladığında ortaya çıkacak tablonun seyri bundan öteye geçmeyecektir.

Necip Fazıl’ın da ‘’gökyüzünden habersiz uçurtma uçurduğu’’ vakitlerde benzer tecrübe yaşanmamış mıydı ?

Şair mektebini sol referansla bitiren şairlerin tinsel söyleme yönelmesi ve sağ referans kodlarını kullanmaları kaçınılmaz gözükmektedir.Aslında burada bir fasid daireden söz etmek mümkündür.Sağ referansla şiir mektebine giriş yapan şair adayları,usta olarak izledikleri kalemlere öykünmesi, ve benzerlerini yaratan şairler topluluğu oluşturmuştur.Sağ referansla şiir mektebine kayıt olan şair adayları usta-çırak ilişkisi ve biat kültürüyle yetişmektedir.Aksi takdirde ürettiği eserler hiçbir dergi ve yayınevi tarafından kabul edilmemektedir.Ödül mekanizmaları içerisinde ‘’usta jürisi’’ olmadığından ödülsüz kalacaktır.Şair değirmeninde un ufak olup gidecektir.
Sağ referanslı şiirin Everest’i ‘’Sezai Karakoç’’ olduğu göz önüne alındığında şair adayları zirveye tırmanmak için açılan yolu takip edecek/ediyor bu da tıpkı basım şiirleri üretilmesine sebep olmaktadır.

Sağ şiir mektebinde şair adayları bu fasid daireyi kırmak için deneysel nitelikle de olsa sol referanslı dünyevilik şiirlerini merkezine alarak yoluna devam etmeye çalışmaktadır.Bu fasid dairenin kırılma çabasıdır.Sol referanslı şairler adaylarının benzer girişimleri tinsel şiirleri kaleme almaları ile izah edilebilir.

Sağ referanslı şair adaylarının bu kişisel çıkışları usta ve okur kitleleri açısından hüsrana uğramak olarak ele alınsa da, bu şekilde yeni şiirlerini ve eserlerini sunmaktadır.
Sağ şiir mektebinde şairlerin oluşturduğu otokontrol mekanizmaları ve zihinsel sansür kurulları,şiirin imgelem ve sözcük yapısına sınırlama getirebilir.İşte sol referansla şiir mektebine başlamış ve oradan sağ şiir mektebine geçiş yapmış olan şair geçmişte elde etmiş olduğu birikimi sağ söylem içerisinde eriterek ‘’yenilik’’ olarak tanıtabilecek ve o şekilde algılanmasını sağlayacaktır.Oysa,sağ şiir mektebinin şair adayı,ustaların kullandığı imgelem dünyası ve sözcük dünyasından çıktığı vakit ihanetle suçlanabilecektir.Bu açmaz sağ şiir mektebinde en çok bayan şairleri kısıtlamaktadır.

Sağ referanslı bir kaleme sahip bayan şairin, kadınsal göndermeleri ön plana alan şiirleri külliyen red çizgisine kadar çekilmektedir.
Sol referanslı bir bayan şairin yazacağı tinsel imgelemli şiir sağ referanslı kalemkeşler tarafından çılgınca alkışlanabilecektir.

Şiirin mektebini sol referansla bitirirken,sağ referansla şiir kaleme almaya başladıklarından yapmış oldukları tek şey kelime hazinelerine yeni kelimeler ekleyip tinsel söyleme bürünerek okur yelpazesini genişletmektir.


Yahya İncik / 16.08.2011 Adana Saat: 21:27