Folklorumuzda çeşmenin büyük bir yeri vardır.Atasözlerimizde,bilmecelerde,manilerde,çeşmeye geniş ölçüde yer verilmiştir.Ayrıca,boşinançlarımızda da,çeşmeyle ilgili tuhaf geleneklere rastlanır.Örneğin,çeşmenin musluğunu açınca,talihsizliklerin,kısmetsizliklerin giderileceğine inalır.Nitekim,eskiden,evlenemeyen kızlar,işi yolunda gitmeyen kimseler,boş inançların etkisiyle ,cumagünleri,öğle vakti Eyüp Camisi’ne gider,cuma selası verilirken,caminin iç avlusundaki çeşmelerin suyunu açarlardı.Caminin iç avlusunda,büyük çınarları çevreleyen demir parmaklığın dört köşesinde çeşmeler vardı.Ahali,bu çeşmeleri açar,suyu akar bırakıp giderdi.Giderken de ,<<Bu musluk nasıl açılıyorsa ,benim de kapalı olan kısmetim(ya da talihim,işim) öyle açılsın...>>diyerek,dua ederler,ayrıca,Eyüp Sultan Hazretler’ne de adaklarda bulunurlardı.
Çeşmeye yer veren bir çok atasözümüz,bilmece ve manilerimiz vardır.

Maniler:
Camilerden hu gelir
Çeşmelerden su gelir
Sen orada ben burda
Elimizden ne gelir.

Bu yoldur çeşme yolu
Boş giden gelir dolu
Testi kulpun kırılsın
Yoruldu yarin kolu.

Çay kuru,çeşme kuru
Nerden içsin kuzu su
Beni yakıp kül eden
Bir ananın kuzusu.

Şu pınarı boş buldum
Yüzüğüme taş buldum
Sen orada yantutuş
Ben kendimöe eş buldum

Bilmeceler:
Benim bir kızım var
Geleni geçeni öper.


Atasözleri:
Çeşmeye gidenin testisi kırılır.
(Su testisi su yolunda kırılır.)

Kulağını büktükçe,ağzı sulanır.

Çeşmebaşı,her geçenin yoldaşı.............................


SEVGİYLE KALIN.....................