YOLLARIN UZAĞINDAKİ, GÖNLÜMÜN YAKININDAKİ,Seni hayali olmaktan çıkarıp

Varlığına şekil vermeye çalıştığım Beklenen .özlenen isimsiz duygularda gizlenen geçen
baharlarımda yaklaşmış hazan larımda ömrümce içten içe arayıpta bulamadığım gönlüme konduramadığım sol yanımı sensizlikte hiç dolduramadığım adım ,adım seni arayamasamda
hayalimde hep olman gerektiği gibi yaşattığım yollarmı uzaktı hangi terki diyarlardaydın keşişmedi yollarımız yoksun rastlıyamadım yoksun zaten sen hiç yoktun belkide çok yakınımda idin ben bilmedim ben çocuksu kahve renk tonuyla bakan gözlerimden kaçırdım seni sen yoksun kimbilir nerdesin bana benden ruhumdan dahamı yakınımda yoksa uzak diyarlarda bilinmeyendemisin varmısın ,sende ben gibi ruh ikizini aramaktamısın bana hasretmisin gönlün aşka doymuş yaşamaktamısın.YOKSUN uzak diyarlarda belkide bilinmeyendesin ama sen hep rüyalarda, hayallerde çözülmeyen bilmecesin zaten hiç çözmeyede çalışmadım adını hiç koymadım meçhulsün kimbilir belkide en doğrusu budur.Ben aşkta sadece aşkta çok korkağım Seni bulsaydım seni bir gün yeniden kaybedeceğim düşüncesiyle belkide sana yaklaşamaz ellerini tutamaz ben ömrümce tatmadığım ismine aşk dedikleri o üç harfli kelimeyi gönlüme yine yasaklardım.Beni acılara salacağın ,sensizliğe alışkanlığı öğreteceğin duygulara kalbimi açamazdım.Ben çok karamsar b ir insanım yaşanmamış tadılmamış duygularım muhasebesini matematiğini yapıp kendimi bölmelere itiyorum bana hiç gelmemiş benimde gönül kapılarımı hiç açmadığım hayali birini bile düşleyebilmeyi doyasıya varamıyorum gelmeden buluşmadan kav uşmadan ayrılık rüzgarları ya eserse ya ardına bakmadan giderse korkum ,gidişini kendime yedirmeye ,sindirmeye çalışacağımın korkusu içimde ta en derin en gizli köşelerde tedirginlikte.Gidişinde gurur yapıp sana hiç soramayacağım dudağımda kalmış soru olarak kalmanı ben hazmedecek kuvvetim yok incinirim ben çok kırılganım giden gitsin kalanlar benimdir yada biri gider biri gelir düşüncesinde olamam bende ya yaşanacak daimi olacak ecele kadar ya hiç başlanmıyacak.Buda güçlü ömrümdeki en zayıf yönüm aşktaki düşünce belkide mantıksızlığım, liderlik vasfımın etkisi olmalı. Terkedilme korkusunla daha yaşamadan kendimi kendime mahküm etmişliğin Doğrultusunda ben diyorumki geç buldum çabuk kaybettim ,olmak istemem sen her ne isen yine orda benimde hayalimde kal inan böylesi belkide daha güzel. Varsın saçlarımda taktığın taçlar olmasın varsın karanlık gecelerimde semalarımda dolaşan yıldızlar parlamasın varsın yanlızlığıma sessizliğime kimse derman olmasın ,yeterki terkedilme olmasın ,uzakta olsan hayalde olsan bende doğmamış ismi konmam ışta olsan hayalimde hep aşkça değil Dostça kal.