2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1999
Okunma

Anne’m.....
Üzgünüm anne...Satırlarıma başlarken sana içten sımsıcak bir tabir kullanmaya ne cesaretim var ne de gücüm...Ama özledim anne hemde çok...
Kalemi elime aldığım andan itibaren o fırtınalı günü hatırladım....Fırtanalı dediysem o gün içimizde kopan fırnata anne... Beynimiz,yüreğimiz,gözlerimiz nasılda o günü mahşer yerine çevirmişti...Üzgünüm anne....Ama gitmeliydim...Seni ve bana olan sevgini, babamı ve bana olan nefretini , minicik ve bana tapan kardeşimi TERK EDİP gitmeliydim...Neden mi anne? Çünkü; SEVDİM... Üzgünüm ama bende sevdim anne....Biliyorum bana olan kızgınlığın geçmeyecek.Hatta bu mektubu okuyup okumayacağından bile şüpheliyim ama yazmak istedim anne..! Hala o iki katlı, küçük,lila renkli evimizdemisindiye merak ettim.Belki taşınmışsınızdır ama olsun dedim ya yazmak istedim...Anne oluyorum sense anneanne...Kabul edermisin bilmiyorum ama oluyosun...İçimdeki ses..Ki galiba bu bebeğim,anneanneme yaz diyip durdu hep gecelerce...Sonunda beni yenmeyi başardı!Anne affet beni yeniden eskisi gibi sev demem diyemem! Ama bebeğimi sev lütfen...Benden sana sadece o kalıcak çünkü.Neyse anne belki okumazsın daha fazla uzatmıyım...Ben yavaş yavaş şu mektubu postalıyım...Mektup ilk geldiğinde kardeşimm tıpkı benim gibi KOŞARAK gelecek..ANNE MEKTUBUN VAR diye...Eski heyecanlarını kaybettin mi bilmem ama inşallah kaybtmemişsindir Ki benimde mektubumu öle heyecanla açarsın...Evet en azından mektubu açman için üstüne isim yazmıyorum biliyorum görürsen açmazsın! Özledim anne....Hemde çok....
Sen okumasanda mektubu açtıgında ben kokunu duyucam anne....Sevgin nefretinden ağır basacak her zamnki gibi ben seni hissedecem....Tek korkum var anne..Bundan sebep tek sorum...Hiç birşey yazmasanda olur ama n’olur cevap ver anne YAŞIYORMUSUN?