Aldatan kişinin duyguları herkesin izinsizce girip çıkabildiği kontrolsüz bir oda gibidir.Mutluluğu kendisi dışında bir başka yerde,bulmak istediği için …sadece bir adı olsun istediği için yaşadığı her şeyin ve bir şeyleri sadece yapmak için yaptığı için… aldatan insan acınası bir enkazdır aslında.Çünkü "aldatma" değerleri yok olmuş bir insanın kendini tamir etmek için bitmeyen tükenmeyen ümitsiz arayışlarının bir sonucudur… deforme olmuştur,duyguları paslanmıştır çürümüştür…..
Gördüğü ilk parlak yıldızdır onun yol gösterici pusulasıdır… ve aldatan insan hep kaçarak yaşar… hep yakalanma korkusuyla adım atar, bunun adına da "yaşamak" der.Korkak bir insan ne kadar mutlu olursa ya da kaçarak bir insan ne kadar huzurlu olabilirse aldatan insan da o kadar mutlu ve o kadar huzurludur.“Aldatan insan, arzuları tarafından aldatılan insandır ve bazen tek bir an, bütün bir hayatı derinden etkileyebilir, tek bir anda yapılan bir hata, bir ömür dökülen gözyaşının sebebi olur --.
Her aldatma, küçük küçük aldatmalarla başlar, beden ve ruh kirlendiğini hisseder ve bahaneler üretmeye başlar. Ne yapalım o zaman?”diyorsanız eğer Anların kıymetini bilmek ama belli bir yaşam felsefesine sahip olarak yasamak, cinsel kimliğiyle değil, önce insan olduğu için özenli davranmaya çalışarak eşle yaşanan sorundan kaçmanın değil, belki çözmenin yollarını arayarak yaşamak ,duygusal gelgitlerimize başka kollarda teselli armayı bırakıp, kendimize dönerek yaşamak…Küçük günahların daha büyüklerine davetiye çıkardığını unutmadan yaşamak…
Sakınmadan yaşamanın ağır faturasının bir ömür mutsuzluk olabileceğinin bilincinde olarak yaşamak ..


berrin korkmaz