Ne kadar çok öğrenirsek, o kadar çok biliriz lakin bu süreçte de daha ne kadar çok şeyi bilmediğimizi de görür ve öğreniriz! Bu da bizim cesaretimizi kırar. Ya yanlış bir şey söylersem, ya henüz bilemediklerim, daha sırada bekleşenleri öğreneceklerimin bir gün bu cesaretimden dolayı utandırırsa beni, belli ki daha eksiklerim var. Bu kadarıyla cesaret gösterip konuşursam ya da yaparsam, utanır mıyım gün gelip?! Ya yanlışsa, bu kadarı eksikse henüz vb. pek çok düşünceyle çekinik kalır ya da temkinli hareket ederiz atacağımız her adımda.

Lakin ne kadar azsa bildiklerimiz, gerçeğin ve doğrusunun bilgisizliğiyle, o denli cesuruzdur her davranış ve sözümüzle.

Hani dolu başağın boynu eğiktir ya, bilen insan, ne kadar çok bilgiyle donanırsa o kadar mütevazı davranır ya, “Estağfurullah efendim, teveccühünüz” der ya aldığı övgü ve alkışlara nezaket ve tevazuundan…

Hani sessizce bekler ya takdiri ve bilgisinin, emeğinin karşılığını…

Boşunalıktır!..

Bilmez kimse, tevazuunu gerçekten bilgisizlik, gerçekten yetersizlik algılar.

Diğer yandan cahil olan, cesurdur, ne rezil olacağını, ne küçüleceğini, ne de utanması lazım geleceğini düşünmez, emindir de kendisinden ve de atılır öne, “Ben bilirim, ben yaparım, en yetkin de benim…”

Varsa bir makam, mevki ya da başkaca bir ödül, “Layık olan sadece benim” görüşündedir, bunu da sürekli ortaya koyup yineler.

Karşısındaki o tevazu sahibini liyakatsiz, o cesur yürekliyi de layık algılar ve de o gerçekten layık olan tevazu sahibinin hak ettiği yere, cesur olanı, cahili oturtur!!!

Ne kadar az söze karışır, ne kadar az fikir beyan eder ve de dinlemeyi yeğler de yeri geldikçe konuşursa kişi, o denli değerlenirdi ya gözümüzde… Ne kadar mütevazı davranırsa, o kadar yücelir, ne kadar övünçle hareket ederse o denli küçülürdü ya… Bu gün tersi olmaya başladı artık yukarıda belirttiğim nedenlerle!

Gerçi bilen biliyor neyin ne olduğunu yine de ama…

Kendini bilenlerin, bir takım değerleri, hasletleri henüz yitirmeyenlerin hiç benimsemedikleri, hiç sevmedikleri, hiç uygulamadıkları o sözü, sanırım hayata pek kolay kolay geçiremeyecek de olsalar, artık yavaş yavaş uygulamaya koymalarının zamanı geldi!…

Fazla mütevazı davranma, gerçek sanılır!!!

p.r.alkan