1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1303
Okunma
Biliyorum hüzün bahçende solan güllerini.
Açmadanda açmasanda gizlenmiş derdini.
Kaçırsanda gözlerini.Hissediyorum yüreğinin titreyen sesini.
Sessizliğin gölgesinde akıtılan gözyaşlarını.
Bazen hüzünle sarılmış kafesin içinde çırpınan kuş gibi unutursun mutluluğun adını.
Saksında bir çiçeğin gülüşünü dalda bir kuşun ötüşünü duyduğunda gönül dağından esen bir rüzgarı hissedeceksin kanatlarında.
Ve masmavi gökyüzünün parlayan yıldızlarını ve güneşin doğuşunu gördüğünde.
Umudun bittiği takatın tükendiğinde.
Bir nefes gibi aralanacak yeni mutluluk kapısı
Sileceksin karamsarlığı sitemi benliğinden atacaksın bedeninden.
Tanrının rahmetini selametini alemin sonsuzluğundan.Tesellisi dost özünden.
Unutma can DOSTUM.
S.SEFER
Şiirin sahibi
Cevap Yaz