bütün insanları dostun bil,
kardeşin bil kızım
sevincin ürünüdür insan
nefretin değil kızım
zulmün önünde dimdik tut onurunu
sevginin önünde eğil kızım
Ataol Behramoğlu
Dostluk denilince akla iyi ve kötü günlerde vefanın en güzel örneğinin sergilendiği,ilişkiler zinciri gelir.Günümüzde böyle güzelliklerin yaşanma olasılığı,hayal olsa bile yine de yaşanıyor.Ben dostluk adına binlerce kez kapı çalanlardan birisiyim...kapansada kapılar birbir yüzüme yine de çalmaya devam edeceğim ömrümün son demine dek...Eğer isterse insan kazanamayacağı kalp,giremeyeceği gönül yoktur.Sevgi,dostluk,vefa adına.Bu yalan ve kısa süreli hayatta her daim bir dosta ihtiyaç vardır.Ölünüz olur cenazenizi dostlarınızla toprağa verir,acınızı paylaşırsınız.Düğününüz olur,dostlarınızı davet eder,mutluluğunuzu paylaşırsınız.Paylaştığınız her acınız azalır,her sevincinizde çoğalır.Dostluğunuzu sunarken çırılçıplak,göründüğünüz gibi olmalısınız,yüreğinizin sesini duyurup,onur ve de gururu bir kenara bırakmalısınız.Beklentileriniz ne ise öncelikle siz onu karşı tarafa sunmalısınız.Dost kazanmakta bedel ister her bedeli ödemeye razı,dostluk adına buz tutmuş kalpleri eritmeye hazır mısınız?
İnsanlara hak ettiğinden fazla değer vermek,karşı tarafın negatif yönlerini pozitif hale getirip,mıknatıs gibi kendinize çekerek nötrleştirmek adına ne müthiş bir olaydır.Eğer birilerine dostluk adına ders vermek istiyor iseniz,vefalı olduğunuzu ona fazlasıyla hissettirin dönüp arkanıza dahi bakmayın...pozitif yönünüz onu mutlaka size getirecektir...
saygı ile efendim