20 Mayıs

Canım güncem... Merak etmişsindir beni biliyorum, öldüm mü kaldım mı?

Bilemedin kaldım! Hıh! Kötü espri...

Bir süre küs kaldım her şeye.

Doya doya yalnızlık doldurdum içime.

Etrafımda kim var görünmez olsunlar istedim bir süre...

Bir şiir okudum geçenlerde, yazdım sakladım sonra.

Evet tahmin ettiğin gibi oldukça etkilendim, çünkü...

Çünkü, hem ürkeklik hem de tatlı saldırganlık vardı şiirde.

Ben gibi...

ürkek ve saldırgan...

Tutkularıma ürkek, salgılamaktan endişe duyduğum duygularıma ürkek,

Kendime, içime, ruhuma saldırgan...

Bir de "tutamadım" diyor, yazan...

Tutamadım... Tutamadım...

Yazgım gibi... Yazgımın dokunamadıkları gibi...

Tamam, tamam uzatmayacağım, işte şiir :
Kısa bir söz söyleyecektim.
Ne çok susmuşum ve ne çok
kırmışım geceyi
geçmişin sularında dolaşırken
işveli...
Uzun uzun bakacaktım.
Ne çok kısmışım gözlerimi ve ne çok
uyutmuşum seni
sıralanmış cümlelerini dinlerken
meraklı...
Kayıda alınmamış bir gezginim
notlarımda düşler
Bir mülteci kadar ürkek yaşamışlığım
sürgün kadar beklenmedik..
Şimdi, ayazı el ayasında ısıtılmış
mevsimsiz dünlerim gibi
hatırlıyorum sıcaklığını geçimsiz rüyalarda.
Kısa ve uzun tutacaktım
Tut(a)madım.

Beğendin mi güncem?...

Huzurla uyu ne olur o zaman...

Ben de yastığımın altında biriktirdiğim düşleri tutmaya çalışayım hiç olmazsa...



22 Mayıs

Gökten şiir yağmalı

Acılarıma gölge olsunlar diye...

Bak güncem ben de başladım şiir yazmaya. Yukarıdaki dizeler en son yazdığım

şiirden dizeler...

Bir kaç tane daha var böyle yazdığım,

bir gün sana okutacağım söz. Tabi biliyorum bunlara şiir denmez ama olsun

yazmak yaşam suyuma kudret veriyor hissediyorum. Daha kimseyle

paylaşmadım ama Oktay’la paylaşmayı çok isterdim. O anlardı yazdıklarımı.

Aynasını tutardı yazdıklarıma beni görürdü eminim...

Eminim...

Eminim... Emin olmak insana tuhaf bir huzur veriyor. Bı kadar iddialı bir yargının

doğruluğunu insanın kendi içinde kabullenebilmesi galiba duygusal nekahat

döneminden çıkışın bir göstergesi..

Ve... Sana çok bağlıyım güncem...

Mutlu geceler...

25 MAYIS

Gözlerimin altı şişti şiir okumaktan...

Hiç bu kadar sigara içtiğimi de hatırlamıyorum...

Binlerce kelime gözümün önünde yıldızlar gibi...

Offf.. Başım...

Milyonlarca şiir dünya yörüngesinde boşlukta asılı, dönüyor sanki...

Sence şiir yazmaya devam etmeli miyim güncem?

İnan bilmiyorum...

Başım çok fena...

Oktay’a bir şiir daha yazdım...

Yakın zamanda arayacağım onu, "bir kahve içelim mi diyeceğim?" . İçim ürperecek biliyorum bu soruyu sorarken.

"Bir kahve içelim mi" diyeceğim gözlerine bakarak.

Sonra bekleyeceğim dudaklarının kıpırdanmasını...

Dudaklarına bakacağım, biliyorum zaman kaskatı kesilecek o an...

Dudakları kocaman olacak gözümde... Büyüyecek, büyüyecek ve ilk patlamasını yaşayacak yanardağ gibi kıpırdayacak...

Ve ben o an bastırdığım tüm çığlıkların tıpasını açacağım, çığlıklarım bir oraya bir buraya uçuşacak, heyecanla toplamaya çalışacağım, ayağım sekecek düşeceğim...

DÜştüğüm yerde bir sıvı birikintisi göreceğim...

Şaşırdığım anda bana dönecek :

"Ben ağlamadım sen ağladın" diyecek...



Deliriyor muyum ben?

Gülümsüyorsun...

Mutlu uykular...


28 Mayıs

Woody Allen’in Ve Oktayın burunlarının benzer olması beni heyecanlandırıyor.

Kaç zaman sonra sana sabah vakti yazıyorum.

Uyandırdıysam seni kusuruma bakma güncem.

Makyajımı yaptım, işe gidiyorum...

Umarım gün makyajsız olur...

İş çıkışı arkadaşlarla kafeye gidip laflayacağız, beni merak etme...



Oktay Coşar