Tekrar uyanmak mi güzel uyumak mi? Ya da uyanacagini bilerek uyumak mi? Uyanamamak nasil acaba yani sonsuz uyumak? Acitan canimizi ne zman olacagini mi bilememek yoksa uyumak mi sonsuz can yakan? Yani dusununce dahi can yakan aslinda hangi sabahin olmayacagi aksami bilmemek galiba gündüzden! Ama bu sabah da uyandigima göre sorun yok demektir. Yorma saksiyi bos kalsin. Yorma ruhunu birak kor ateste yansin. Nasil diyorlar hani; cool ol. Allah"in siradan sade bir coolu ol!!

Uyumak nasip olsu gene sevgi fakiri dünyaya. Karnimiz doydu gene burjuva usulü gösterisli ama lezzetsiz yemeklerle. Sükrolsun elbet belki degil dünüme ama en azindan bugünüme. Aslinda bugünümü kabullenisim dünümü de kabullendigim anlamina geliyor galiba! Istiyor muyum peki; Hic sanmiyorum. Zaten anlamiyorum. Bunaliyor muyum? Hem de cok. Tikaniyor muyum? Nefes aldigim an neredeyse yok. Susuyor muyum?Asla. Sadece görünüyorum. Ruhum gecmisin hanceriyle yarali, kanayan ilik ilik ve oluk oluk. Ve ben her gün konusuyorum ruhumla. Icime konsuyorum. Kan kaybeden ölmekte olan ruhumu kacinilmaz sona hazirliyorum. Ölecek biliyorum. Teselli ediyorum. Gidecek biliyorum. Kalbim gideli yila ay kalmis ruhum kalip ne yapsinmis!! Ama hoscakali hak etmez mi? Bir veda partisi. Kutlama senlik tadinda hani! Ruhum ölüyor bana göre, diriliyor kendine göre. Gittigi yer kan gözyaslarini yerdekilerin akitip gidemedigi o yer iste.

Dolaniyorum ellerim ceplerimde. Hatta dedigi gibi sairin hava ayaz mi ayaz. Hem de mayisin ortasinda. Ve haziranin, temmuzun hatta agustosun da... Artik iklim hep soguk hava ayaz mi ayaz kalbim icine dönük, sönük, gitmis, ruhum ölmekte, bedenim solmakta , gözlerim kör, ellerim sert dokunur olmus.. Tas olmusum önceki gereksiz isyanlarimla!!

Sevenim yok mu var! O kadar da kücümsemeyelim yani. Acisi gerekmez edebiyatin. Lakin onlar da kiriliyorlar bu solan bedene ölmekteki ruha biliyorum. Ama destek de oluyorar gözlerime suni tenefüs yaparak. Dostlar ölmekte ben konusamamakta sizin dilinizi, bilmemekte zevklerinizi, takip edememekte gülümseyislerinizi. Profesyonel ölmekte ben...

Bir kadin gördüm. Rengarenk isiklar sen sakrak ve yavrusuyla. Derdi yok demek mi bu? Sanmiyorum. Hatta bana ne! Ve onun icin de ben bir "hatta bana ne"yim biliyorum. Cok etkileyiciydi. Demek ruhum ölmedi henüz. Aklim da öyle. Cok sey hayal ettim. Kendimi gördüm. "Canim"i gördüm yerinde. Bizi gördüm karanlikta solan gelecegimi. Tepe taklak olan dilek mumunu gördüm onca dilek mumu ucup giderken...
Kendimi gördüm. Onu gördüm. Sonra birden dünyaya döndüm.. Neler kacirdigimi gördüm ve aslinda neler yasadigimi düsünüp ve hani kimse buna sahip olamadi deyip kendimi avutamyacak kadar da kördüm.. Hayatim ruhuma dolandi ben kisa garip bir kördügüm. Ölmekte ben. Beni iyi hatirlasinlar. Öyleydim. Kalamiyorum belki ama ÖYLEYDIM inaniyorum.. Mücadelemi verecegim elbette ama olur ya kaybederim neden olmasin. Beni cemil cümle iyi hatirlasin. Ölmekte ben. Ölmekte. Ölm...