Vurmak isterse şayet ortada bir şey olmasına gerek yok. O yine kıçına basar tekmeyi. Hayat, deliliğe vursan da yatağa yatana kadardır hepsi. Eski bir sevgiliye takarsın kafanı, ya da yeni birine tutulursun. Daha da vahimi seninim dediği halde senin değildir. Yani, ne tarafa dönersen dön g.tün hep arkadadır.

Hayat o kadar uzun değil. Nadasa bıraktığın her gün senden bir parça alır götürür ve sen aslında daha verimli olacak sanırsın sırtını dönüp evine gittiğin topraklar. Yorgunluğun, bıkmışlığın, kaybetmişliğin paylaştığında seni terkeder. Ve sen paylaşacak kimsem yok dediğin anda herkesten ve kendinden vazgeçtin demektir. Bu sadece senin değil, senin görmemek için gözlerini kapattığın herkes için oyun bitti demektir.

Kuralları tek başına koyduğun anda oyunu bitirmişsin demektir aslında. Oyuna başladıklarını yok sayarsan ve herşeyi kendi içinde sonuçlandırırsan sevgili insanoğlu... Empati yani; hani anlayabilmek karşındakini. Bilebilsen bunun ne olduğunu, sormazsın kendine her seferinde ’’ hayat neden şekil yapıyor’’ diye...

Her şeye rağmen seni seven, seni bu halinle de kabul eden birileri mutlaka vardır sen görmek istersen. Sen yeter ki sadece kendi g.tünü düşünme. O zaten sen ne tarafa dönersen dön arkandadır. Hep bizi sevenler de arkamızda olmadı mı zaten!!!