Kıymetli Kerim Bey !




Nasılsınız ? Dilerim CenabıAllahtan iyisinizdir ...

Bendeniz kulunuz da iyiyim...

Artık sizsiz ne kadar iyi olunursa o kadar iyiyim. Tahmin edersiniz.
Ayrılalı bugün on üç gün oldu .On üç gün değil sanki on üç asır gibi geldi doğrusu...

Sizi özlemek … Hasret ile kavuşacağımız anı ip ile çekiyorum...

O an gelse ...Gelse diyorum...

Lakin size bir konuda kırıldığımı bildirmek dilerim. Rica ederim, sakın sitem sanıp gücenmeyiniz. Sadece şu koskoca on üç gün boyunca tek bir haber-mektup-telgraf çekmediniz. Doğrusu pek gücendim...Siz ki bensiz yaşayamayacığınızı söylerdiniz. Bir an yanınızdan ayırmaz, ellerimi avuçlarınızın arasına alır, gözlerimin içindeki hülyalarda gezinirdiniz...Küskün değilim haşa ! Ne haddime .CenabıAllah etmesin...Dedim ya küçük bir sitem sadece...O da hakkım olmayarak...

Lakin kırgınım ! Kendimi kurumaya bırakılmış hazan yaprağı gibi günden güne mahzunlaşmış ve rengimin solmuş olduğunu hissediyorum...


Siz yine de söylemlerime ,sitemlerime aldırmayınız...

Sanırım meşguldünüz …

Bu mektubu size yazmamda ki asıl amaç, sağlığınızdan duyduğum endişe ve meraktandır.

Tez vakitte cevabınızı bekliyor ,özlem ve hasret ile kucaklıyorum...

Sevgi, selam eder bilhassa şevkatli ellerinizden hürmetle öperim.

Sizi can-ı gönülden…
Kab-i muhabbet ile seven cariyeniz-Sultan…