Çok ciddiyim bu konuda...

Her şeyin temeli ’güven’ derler ya; her şeye güvenini yitiren bir ruhum var artık.
Sevilecek kimse kalmamış olamaz sonuçta, ama sevemiyorum kimseyi de...
Aşk mı değişti? Ben mi?
Belki biz hiç birbirimize göre olamadık onunla.
Kim bilir?
Aşk bu; işine akıl mı erer?

İnsanlar değişiyor gün geçtikçe...
Dünyevi zevkler her geçen gün daha değerli.
Duygular beş para etmiyor artık!
Sen paha biçemezken ona; onda ki değerin yerle bir...

Aptallık!
Evet başka bir adı yok bunun...
Basit bir denklemden ibaret işin aslı; aslında...
Aşk eşittir acı!
İşin tuhaf olanı; aşksızlık da sancılı...
Ortası bulunamadı henüz...
Gözlerinde kaybolurken, ayaklarım geri geri gidiyorsa;
Gülüşünde kendimi bulurken, başımı çeviriyorsam;
Ona dokunmak cenneti hissetmek gibiyken, kaçıyorsam köşe bucak ondan;
İşte tek sebebi bu...
Onunla olmak; onsuzluktan daha az acıtmıyor canımı...

Beni bırakın!
Zihnimde kapısına kilit vurup ruhumu içeri tıktığım bir oda var;
Ve çıkasım yok!