Dengeye Gelene Kadar Salınım Kaçınılmaz



Her şey dengeye gelene kadar salınır. Hayat devam ettiği sürece bu salınım az veya çok aralıkla devam edecektir.



Gözlemledim; kazak erkeklerin evlenince kılıbık olanları vardır. Uysal duranların da ne huyları çıkar. Yani hepsi dengelenene kadar salınır. Bazıları ahlak, namus lafını çok eder; sebebi bir kutuptan diğer kutba meyildir. Bazıları kül yutmaz, uyanık pozundadır çünkü hep kandırılmış bunun yansısı olarak uyanıklığı oynar.



Gözleyin bir kişi bir konuda aşırı ise mutlaka o halin öncesi vardır. Yani aşırı taraf olmuştur salınım gereği diğer tarafa aşırı gidiyordur. Ya da aşırı düşman olduğu şeyi savunmaya başlar.



Bu denge meselesi çok mühim. Duyguların dengelenmesi gerekir. Aşk nefrete döner . Çok muhabbet yüzünden ayrılık olur. Bazısı iyilik yapar kötülük bulur. O halde iyilikte de dengeli olmalı. Sevdiğinden nefret görenler için de dengeli sevmeyi tavsiye edeceğim.



İdeolojilerin savunucularına bakınız. Şiddetle yıllarca savunur. Bir bakarsınız tam tersini savunmaya başlar. Çünkü döngü var sarkaç etkisi var. Dengeli savunanlar çok değişmez.



Elbet değişim insan için gerekli, değişmeden gelişmek mümkün değil. Çakılıp kalmayı kabul edemeyiz. Bu değişimleri iyi tahlil edelim yeterlidir. Yani kimse bir yerde çakılı kalmak zorunda değil. Hepimiz insanız. Kimse kendi durumunu başkasına dayatmasın yeterlidir. Sonra dayattığını kendi terk eder. Telafisi zor olur.



Bir örnek vermek isterim;

Eşi kapalı olduğu için boşanan biri vardı yüksek lisanslı iyi eğitim almış biri. Kendi ayarında biri ile evlendi. Sonraları ne olduysa adam dindarlaştı , hem de ne dindarlık. Koyu dindarlık. Sonuç bu hanımından da boşanmak zorunda kaldı nedeni bu hanımı açık ve dindar değil…



Dengeli olsa inancını hayatına yansıtırken partnerini özgür bıraksa her değişimde partner değiştirmek zorunda kalmayabilirdi. Çünkü sarkaç etkisi var sabret, geri gelir nasılsa…



Her şey aslına döner.



Selamlar, saygılar.

Ahmet Bektaş