hayatımda tadını alamadığım, almaya çalışıpta alamadığım, alabildiğim kadarına ise hiç doyamadığım iki şeyim oldu bugüne kadar.
biri çocukluğum biri sensin bu ulaşamadıklarımın. çocukluğumu bıraktım artık. öünkü büyüdüm, çünkü yaşadıklarım büyüdüğümöü gösterdi bana.
şimdi sadece seni istiyorum.
senle bir hayat kurmayı ve bu hayatın tadını sonuna kadar senle çıkarmayı. biliyorum oysa ki seninle her zaman böyle olmayacağını. ne kadar yanımda olsanda
sana o kadar hasret duyacağımı biliyorum. aynı yastıkta yan yana omuz omuza yatsak bile seni ne kadar özleyeceğimi biliyorum.
sen beni çocukluğumsun. çocukluğumda tadını alamadığım hayatım için bana bu yaşımda çocukluğumda kaybettiğim mutluluğun teminatısın adeta. herşeyi yaşıyorum senle. mutlu olmayı sevmeyi sevilmeyi özlemeyi özlenmeyi.
bana bütün bunları yaşatan sana gönülden teşekkür ediyorum.

seni istiyorum oysa ki gece yarılarında uyandığımda yokluğunu değil. seni düşünüp uyumak yerine sana sarılarak uyumayı, gözlerine bakarak hayal dünyasına dalmayı istiyorum. kaybolduğum yerin o küçük yatak değil o koskoca alemin tek girişi olan gözlerin olmasını istiyorum.
özlediğim şeyin her zaman sen olmasını ve bu özlediğim şeyin ben ne kadar özlesem de yanımda olmasını istiyorum.
sakın yanlış anlama. aramızda ki yollar uzaklık değil bizim için ve unutma sen her zaman benim yanımdasın.
ama yine de özlüyorum seni işte. ne bileyim işte özlüyorum sadece özlüyorum. ne kadar bununla yetineceğimi bilsem bile ancak elimden seni özlemek geliyor işte görüyorsun.
halbuki inasn hep yanında olan şeyi özler mi?
ama ben özlüyorum. sürekli yanımda olan beni yalnız bırakmayan seni özlemeye de devam edeceğim.
ne yapayım gülüm. sevgi diye bişey icat etmişler. bende seni seviyorum.