Adam uyanır uyanmaz gününün pek de iyi geçmeyeceğini düşündü. Banyoya gitti, elini yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı ve hiç mutlu görünmeyen suratına baktı. Aynada kendisini seyrederken sevgilisiyle telefonda yaptıkları en son konuşmayı anımsadı :

Kadın_ Konuşmamız gerek…
Adam_ Ama neden?
Kadın_ Onca şeyden sonra hala neden diye mi soruyorsun?
Adam_ Bak, ben seni çok seviyorum…
Kadın_ Keşke bana olan sevgin sıkıntılarımızı yok etmeye yetseydi.
Adam_ Sen beni sevmiyor musun?
Kadın_ Bilmiyorum…
Adam_ Bilmiyorum?
Kadın_ Bunları yarın konuşsak çok daha iyi olacak…
Adam_ Tamam…

Sıkça gittikleri bir çay bahçesinde buluştular. Kadının yüzünde terk edecek olmanın verdiği gerçek mi yapma mı belli olmayan hüzünlü bir ifade vardı. Adamın yüzündeyse terk edilecek olmanın verdiği tamamen gerçek acınası bir mimik hakim olmuştu…

Adam_ Merhaba…
Kadın_ Merhaba…
Adam_ Seni iyi görmüyorum…
Kadın_ Evet değilim…
Adam_ Yolun sonuna geldiğimizi hissediyorum…
Kadın_ Seni kaybetmek istemem ama…
Adam_ Ama?
Kadın_ Sanıyorum ilişkimizin nabzı durdu…
Adam_ Ama ben seni hala…
Kadın_ Bu yeterli değil..
Adam_ Yeterli olan nedir?
Kadın_ Benim de seni sevebilmem gerekir…
Adam_ …
Kadın_ …

Kimin neden ve kaçıncı kez terk edişi ya da kimin neden ve kaçıncı kez terk edilişi önemli değildir olası aşk acılarında. Önemli olan öyle ya da böyle kalbin bir kez daha aşk acısını tatmış olmasıdır…

Kadın işine giderken her zaman geçtiği sokağın köşe başındaki pastanede sevgilisini daha önce hiç görmediği başka bir kadınla birlikte otururlarken gördü. Duraladı. Birkaç metre geri çekildi görünmemek için. Sevgilisiyle hiç görmediği kadın gülüşüyorlardı. Kadının yüreği acıdı bir anda. Sevgilisine güveni sonsuzdu. Ve sevgilisi bir kadınla dostane bir buluşma bile yaşayacak olsa mutlaka kendisini haberdar ederdi… Ama bu sefer?... Hemen uzaklaştı oradan. Ama sokaklar, gökyüzü, koşuşturan insanlar kapkaranlık olmuştu bir kere…

Kadın _ Kimdi o?
Adam_ Kim kimdi?
Kadın_ O kadın?
Adam_ Hangi kadın?
Kadın_ Gülüştüğünüz kadın?
Adam_ Gülüştüğümüz?
Kadın_ İstersen kostümlerimizi giyelim de bir de Hamlet’i oynayalım hazır sen bu kadar iyi rol kesiyorken…
Adam_ Ne demek istiyorsun?
Kadın_ Sen! Kadın! Pastane! Gülüşmek! Bugün!
Adam_ Haa… Şey.. Liseden arkadaşım… Ayfer… Kaç zamandır görüşmüyorduk, yolda karşılaşınca pastanede bir şeyler yiyelim dedik… Ne var bunda?
Kadın_ Bunda olan şey şu… Peki madem öyle neden başta anlamazlıktan geldin?
Adam_ Şey… İlk önce ne dediğini anlayamadım…
Kadın_ Eğer seni yıllardır tanıdığıma inanıyorsam aranızda masum lise arkadaşlığından daha öte bir ilişki var…
Adam_ Şey… Hayır… Yani vardı… Ama şimdi dostuz…
Kadın_ Bu sokakta ilk tesadüfi karşılaşmanız mıydı? Bana doğruyu söyle?
Adam_ Aslında hayır…
Kadın_ ….
Adam_ Bak… Kalbim şu an çok karışık… Seninle paylaşamazdım yaşadığım bu duygusal kaosu…
Kadın_ …
Adam_ Susma bir şeyler söyle…
Kadın_ …
Adam_ Aslında şu an aramızda bir ilişki yok.. Her şey öyle hızlı ve ani…
Kadın_ Git…
Adam_ Ne?
Kadın_ Git…
Adam_ Git de ne demek?
Kadın_ Git…
Adam_ Ama?
Kadın_ Git…
Adam_ Emin misin?
Kadın_ Git…

Kimin neden ve kaçıncı kez aldatışı ya da kimin neden ve kaçıncı kez aldatılışı önemli değildir olası aşk acılarında. Önemli olan öyle ya da böyle kalbin bir kez daha aşk acısını tatmış olmasıdır…

OKtay Coşar