Sen yoksun soğuk kış gecelerine takılı kalır yüreğim.Gözyaşlarım akmaz artık ardından. Sen sen olan hülya yağmurları yağar gönlüme. Seni anlatırım gölgelere .Saatler öyle hızlı çalışır ki anlayamam zamanı.Bir saat miydi bir hafta mı ,bir yıl mı gidişinin üzerinden geçeli. Küserim ,kızarım sensiz zamanlara.Biliyor musun Aynaları kaldırdım duvarlardan ,Gözlerimdeki seni görmemek için.Anılar sen olan anıları yitirmemek için anahtarları attım sonsuzluğa.Elimde okunmaktan eskimiş son mektubun ,düştüm yine yürüdüğümüz yollara bir akşam vakti. Her bir köşede aradım ayak izlerini.Girmediğim kalmadı arnavut kaldırımlı köhne sokaklar.Ve uzatırım ellerimi bir hayale uzanır gibi boşluğa. Gözlerimde hapsol isterim,akıtmam göz yaşlarımı . Sen bilmezsin işte bunları dolanır dilime bir şarkı gibi adın bağıra bağıra haykırırım .. Sen kızgın yüreğimin atışı,sen soluduğum veda nefesi ve sen benim gülüşlerimin son demisin. Sen ve sen bilmezsin bir akşam vakti alıp götürdüğün düşlerim,umutlarım ve aşkımsın..