1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
625
Okunma
Hayata inanmak istedim. aşka,sevgiye hatta acılara korkulara bile inanmak istedim. daha çok küçüktüm ama. Ailenin ne olduğunu daha tam anlamadan acıyı anladım. Korkuyu öğrendim. Gözlerimden gelen tuzlu bir su vardı. Ama anne bu ne diye soramadım! Çünkü yoktun yanımda. bırakıp gitmiştin! elindeki bir kutu bom bom şekerler aldı seni benden. ben her gün bir kutu bom bom şeker yiyorum ama yanına gelemiyorum. korkuyorum anne acılara hapsoldum. aşktan,sevgiden korkuyorum. ya onlarda sen gibi giderse? ya onlarda bırakırsa ellerim aniden sen gibi ?
Cevap Yaz