28/06/2010
Pazartesi

Canım Erhan’ım

Ne yazacağımı ve ne diyeceğimi bilemiyorum,sanki bir rüyadayım,senden sonra kardeşin doğduğunda hep ilerisi için güzel şeyler düşleyerek sen askere gidip gelince dört yıl sonrada kardeşinin gideceğini düşünürdüm,o yıllarda ikinizde çok küçüktünüz ve o günler,o yılllar çok uzaktı fakat bir o kadarda yakın,işte o yıllara eriştik hamd olsun,sen şimdi tam bir asker,ben yine annenim,değişen tek şey asker annesi oluşum.Erhoş’um bana bu duyguyu yaşattığın için sana minnettarım, ama biliyormusun aklım hep sende seni çok özlüyorum hep merak ediyorum ,inşallah askerliğin rahat geçiyordur,umut’um bizler yine aynıyız iyiyiz,gamze bu gün sabah lys-3 sınava gitti inşallah iyi geçer sınavı,ben sertuğ’la ablan ev işleri ile,kardeşin oda sınava girecek inşallah iki ders sorumlu,böyle işte sertuğ’un yaramazlıklarından başka bir yaramazlık yok,aynı senin küçüklüğün cin ali.Dün enişten büyükçekmeceye götürdü bizi veysel ağabeyini gördüm,aynı erhan’a benziyor dedi sertuğ için,samet’de ankara’da askermiş genelkurmay karşısındaymış birliği şöför olmuş erhoş’um kendine çok iyi bak aşkım,hayırlısıyla sende sağlıktan kazanıp uzman çavuş olursun,rabbim hakkında hayırlısını nasip etsin.Seni çok seviyorum,sonsuz özlemlerimle gözlerinden öperim oğlum,hepimizden ayrı ,ayrı selamlar,sertuğ rahat bırakmıyor oda öpüyor dayısını.


Annen
Esma