BAYRAKLIDA BAYRAKLAR.

Konak, Karşıyaka vapuru.
Gözümde İtalyan gözlükleri,
Boynumda Zenith makine,
Güvertedeyim.

Biraz çalkantılı deniz.
Karamsar.
Birazda imbat.
Ağzımda bir Samsun artığı,
Hep bir yön yanmış rüzgârdan.

Çamlığa yürüdüm iskeleden.
Babam, resim yapıyor.
Bu sabah kurmuş sehpayı.
Büyük bir tuval önünde.
Müziği resmediyorum diyor.

Sevil’le pişti oynuyoruz.
Bir tek rakı,
Biraz peynir,
Ha, birde yalancı dolma ile sardalye,
Bir konserve kutusu.

Alt kattaki kiracının kızı,
Mutfakta patlıcan kızartıyor.
Ben elimde Nazım’ın 1941 Temmuzu,
Okuyorum sessizce.
Kafam dumanlı, gözlerim yaşlı.

Saat 12 olmuş.
Kal diyorlar.
Ama kalkıyorum.
Elimde çantam,
İçinde kataloglar.

Sen ey burjuvanın dübürü,
Kapitalizmin müdürü.
Çantamda 150 tonluk presler,
Çektirmeler, döktürmeler.
Ağır mı ağır.

Konak dolmuşunda şoför yanındayım.
Ön camda asılı süsler salkım saçak.
Dikiz aynasına bağlı,
Hong Kong malı bir kartpostaldan,
Bana bakan bir Japon kızı.
Sağa dönüyorum,
Gülümsüyor tatlı tatlı.
Sola dönüyorum,
Göz kırpıyor kart postaldan.

Dört kişi daha bindi Turan’dan.
Sıkışın diyor biraz şöför.
Tam arkamda iki genç.
Kafalar iyi,
Sallanıyor benim gibi.

Bayraklı da ineceklermiş.
Bayraklıda,
Bayraklar mı var acaba?
Soruyor şoför.
Gideyim mi yeni yoldan?
Fark etmez be abi benim için.
Ha yeni, ha da eski yoldan.

Yeni yolda,
Fabrika bacaları.
Bok, lağım pislik kokuları.
Ah be ah.
İzmir’in kavakları,
Dökülür yaprakları.
Bu türkü geliyor dudaklarıma.
Mırıldanıyorum hafiften.
Ama yok ki kavaklar.
Hepsini kesmişler yavşaklar.

Önümüzde bir Murat araba,
Sağa, sola yalpalıyor.
İki Çeşmeli şöför,
Of be diyor,
Of be kahpe İstanbullu.
Kafa sallıyorum tasdik ederekten.
Hâlbuki Murat, Manisa plakalı.

Pasaport’ta Hippi kılıklı turistler,
Esrar çekiyorlar deniz kenarında.
Bir banka da ben oturuyorum.
Elimde çantam,
İçinde kataloglar,
İzmir’i soluyorum.

Attila Bozoglu-Eski Foça