yaşadığımız çevrede birçok çeşit insan tanırız. bu insanlardan bazıları çok konuşkan, bazıları ise tam tersine fazlasıyla suskun olurlar. ilk önceleri bir olay karşısında susan insanları cahil olarak bilirdik. ddeğişen dünyada şu günlerde böyle kişiler karşısında hayranlıkla durur ve hareketlerini örnek almaya gayret gösteririz. çünkü bu kişilerin bilgili olduğunu düşünürüz. bunu düşünmemizin en büyük sebebi cahillerin günümüzde kendilerini göstererek rezil olmasıdır hiç şüphesiz. çünkü bilgili insan asaletin kendisine kazandıracaklarının farkında olarak asaletin bir gereği olarak gösterişten kaçınırlar. böylece insanlara bilgili olduklarını insanlar üzerinde hayranlık duygusu uyandırarak gösterirler. tarihin tecrübe dolun sayfalarını açtığımızda da pek çok alim görürüz. suskun. suskun ama başarılı pek çok alim. çünkü onlar insanlara kendilerini gevezelik ve gereksizlikle deiğil, susarak, toplum kendilerinden istemedikçe konuşmayarak gösterirler.

tabii ki burada her zaman susmak gerektiğini dde vsöyleyemeyiz. şayet eğer çevremizddeki insanlar kibirli ise susmalı, ilim, bilgi adına birşeyler öğrenmeye ve öğrendiklerini uygulamaya çalışan insanlar karşısında birçok fikrimizi konuşabiliriz. çünkü bu insanlar da bir gün bizim fikrimizden faydalanarak bu dünyanın kibirinden kolayca sıyrılarak normal bir insan olabilir. ama yine dde bu insanları da seçerken dikkatli olmalı. insanlara güven olmuyor çünkü.

kısacası susmak gerektiğinde en büyük eylem olurken gereksiz kullanıldığında gösterişamaçlı bir eylem olabilmektedir.