Özlemler sere serpe, resmi geçit uygulamasına geçti.
Anam baş rolde. Babam gibi

Kenarı kırtıklı siniyi özledim
Çocukken ağırlığını hisettiğim
Koca bir tepsi, hepsi

Ramazan gelince, duygularım zaman aşımına sebep, boynunu büktü.

Anamı özledim
Babam gibi

O koca mutfak
O koca yürek
O koca sevgi
Nasıl bitti.

Damın tepesinde, güneşin en vurgun noktasında, kıyılan miydenin sancılarını hissederken

Dönün ! Diyen bir sesle, irkilmek

Vaktini, sizi seyrederek geçiren, baban
Sizi mevlanaya dönderirdi.

Dönün! Beş dakka sonra ışıklar yanacak

Beş dakka kaç saat
Babam
Geçmiyor zaman

Dön dön dön...

Hasret boylu boyunca uzandı bağrıma. Öyle çok, ramazan ay’ı geçtiki, Babam

Sahurda, yumurtalı ekmeği, şerbete banıp yediğin geceleri, hiç unutmadım
Şarabının deminide
Cigaradan sararmış parmaklarınıda
Ak bıyıklarının renginide
Birde, portakalın kuş ekmeğini, bize yedirişini
Birde/ler çok babam
Hele mutsuzluğunu, hiç unutmadım
Hiç

Şu mübarek ramazan ay’ında, benliğimde, kırpışan gözlerin, bayram sabahını düşündürdü.

Hasretle baktım yüzüne.

Çekinerek yaklaşırken yanına. Mavi mintanına, göz yaşın deydi. Gömleğinde, ağıdını gördüm. Babam

Damla damla çoğalan servet gibi
Elimde , kalan anılarda, yaşıyorsun

Dört nala yola, çıktın geldin

Hoşgeldin.

Hoşgeldin Mübarek Ramazan