Aklımda yine sen varsın. Hiç çıkmıyorsun ki. Ben hep acı çeken olmak zorundamıyım ? Evet. Seni düşündüm dün gece yine.Beni bırakıp gittiğin o günleri.. Gözlerim doldu, ağladım.. Ağlaya ağlaya uyumuşum. Gözlerimi açmaya çalıştım ama açamadın göz kapaklarım çok ağırdı. Annemin sesini duydum kızımın durumu nasıl diyordu. Sanırım bir doktorla konuşuyordu. Doktor: ameliyat başarısız oldu sanırım kızınız artık göremeyecek dedi. Dünya başıma yıkılmıştı. Ağlamaktan gözlerim kör olmuştu. Annem odaya girdi ve hadi kızım eve gidiyoruz dedi. Peki dedim ve doğruldum. Neden bilmiyorum ama güldüm. Annem şaşırmış olacak ki hiç bir şey demedi ve oda güldü.Annem doktor geldi dedi. Doktor: durun gitmeyin göz nakli yaparsak gözlerin görebilir dedi. Çok mutlu oldum. Ertesi gün ameliyata girdim ve şimdi görüyorum. Bana gözünü veren kişi kimdi çok merak ediyordum. Doktora bana gözünü veren kişiyi görmek istediğimi söyledim. Beni yandaki odaya götürdü. Bir de ne göreyim sevdiğim adam orda yatıyoru gözleri sargılı şaşırdım ve odaya girdim
’Sen’ dedim ve sustum. Evet ben dedi. Seni terk edip giden adam, sana gözlerini verecek kadar çok seven adam. Anlatmaya başladı. Ben seni sevdiğim için senden ayrıldım. Kanser hastasıyım ve hastalığım ilerledi tedavisi yok. Sen üzülme diye sana söylemedim ve gittim ama seni sevmekten hiç vazgeçmedim bir gün seni görmeyi istedim ve evine geldim babanı gördüm konuştuk gözlerinin görmediğini ve hastanede olduğunu söyledi kahroldum. Hemen hastaneye geldim doktorunu buldum ve ona sana gözlerimi vermek istediğimi söyledim peki dedi ve sonrası ameliyat.. Artık görüyorsun.. Umarım mutlu olursun.. Seni Seviyorum...